Zorgen maken en verslaving

De laatste tijd loopt het de spuigaten uit met de pakjes ten huize "Tim"!
Dagelijks komen er pakjes toe soms wel 3 tegelijk.
Ook dikwijls steekt er een papiertje in de brievenbus met de melding om het pakje in het postkantoor te gaan ophalen. Onlangs stak er ook weer zo'n melding in de brievenbus en daar stond op dat er 273,...euro taks te betalen was!
Ik vroeg hem wat voor pakje dat wel kon zijn en hij wist het niet!!!
Dus reed ik maar weer eens langs het postkantoor voor ik naar Diest reed en ik kwam buiten met een zeer groot pak!!! Om aan het postkantoor in Westerlo te geraken, ben je verplicht om je auto daar redelijk ver vandaan te parkeren omdat dichtbij NOOIT plaats is!
Terwijl ik met dat pak onder mijn arm naar de auto liep, dacht ik bij mezelf: "Hier loop ik weer! En het is nog niet eens voor mezelf!!!"
s' Avonds moesten we naar de auti-coach en daar werd een hartig woordje over gewisseld.
Hij zei dat hij gestopt was met pakjes te bestellen maar dat het allemaal pakjes waren die al een half jaar geleden besteld waren door middel van "voor" financiering.
De auti-coach vermeldde dat dit een verslaving was (zoals roken) en dat ze het wel begreep omdat hij daardoor erkenning en waardering zocht. Tim leeft heel afgezonderd , heeft weinig contacten en door die financiering voelt hij zich belangrijk en gewaardeerd.
Bij een bepaald pakje zat een briefje met de volgende tekst: "Hello! Thank you for your generous support. We are continuing to work hard on the game and plan to relaese it later this year.
Een relatie (eventueel een vriendschapsrelatie) zou soelaas kunnen bieden.
De auti-coach zou een mail sturen naar autisme centraal en hulp vragen hieromtrent.
Maar omdat ik niets vernam , heb ikzelf het heft in handen genomen en een mail gestuurd naar autisme centraal. s' Anderendaags had ik al antwoord. In een hele lange mail gaven ze de nodige uitleg en verschillende web-sites waarop hij contacten kon zoeken.
Ik heb die mail afgedrukt en aan Tim gegeven.
Daarna stuurde ik ook een mail naar de persoon van begeleid wonen en legde haar ook het probleem uit van de pakjes.
Gisteren avond had zij een afspraak met Tim en op de middag kreeg ik telefoon van haar.
Zij wist mij te vertellen dat ze een half jaar geleden tegen Tim had gezegd dat het de spuigaten uit liep met de pakjes en dat hij er paal en perk moest aan stellen.
Hij had beloofd om ermee te stoppen en omdat mensen met a.s.s. heel eerlijk zijn, geloofde ze hem.
Daarom denken we beiden dat het inderdaad pakjes zijn die al lang geleden besteld zijn.
Dan vertelde ze mij ook dat we het niet mochten forceren om hem contacten te laten leggen.
Hij had al iemand waar hij een virtuele vriendschapsband mee onderhield maar ze wilde zijn vertrouwen niet beschamen en daarom gaf ze geen verdere details. Ik moest me in elk geval geen zorgen maken,  zei ze. Hij wist heel goed dat dit nooit een relatie zou kunnen worden.
Dan vertelde ze ook nog dat ze s' avonds naar het gemeentehuis gingen rijden om een prikstok en vuilniszakken te gaan halen want hij is immers heel milieubewust. Daarom wil hij dagelijks op de weg naar zijn vader (om te gaan eten) de straat proper houden.
Hij is nu officieel vrijwilliger zwerfvuilophaler.
Dit ging ik vertellen bij mijn zus en zij zei : "Nu zullen ze nog meer lachen als ze hem zien gaan!"
En daar maak ik me dan ook weer zorgen over.
Maar Stan heeft me juist gezegd dat hij daar een heel goed werk mee doet en als de mensen daar mee lachen moet je maar zeggen: "Doe het dan zelf hé! Hij maakt de straat toch maar proper nietwaar?"
Vervolg van "pakjes".
De laatste weken komen er weer HEEL veel pakjes aan bij Tim.
Maandag waren het er 3! Ik moest zelfs bij hem in huis zijn om één ervan aan te nemen. Daarna kwam er ook nog één van B-post en er stak nog één in de brievenbus.
Het zijn weliswaar kleine pakjes en ik moet er niet voor betalen. Naar het postkantoor moet ik de laatste tijd ook niet meer rijden. Soms legt de postbode de pakjes onder het afdak.
Van de persoon van begeleid wonen vernam ik dat het pakjes zijn als beloning voor de steun aan goede doelen: MS, kansarmoede , artsen zonder grenzen enz...
Zij vond ook dat het teveel was. Hij heeft een goed hart en krijgt erkenning en waardering hiervoor. En daarvoor doet hij het!!!
Er zijn wel 1000 goede doelen had ze gezegd en ze hebben afgesproken om maar 1 goed doel per 2 weken te steunen.
Gisteren was er een bijeenkomst van de VVA : "autisme en vrouwen". Eén van die vrouwen vertelde dat mensen met a.s.s. heel vlug te vangen zijn. Eén vriendelijk woord of een vriendelijke blik en ze zijn ingepalmd!
Daarom is het onze taak als moeder om onze kinderen te beschermen tegen nadelige invloeden.