Het heeft mij heel veel bloed , zweet en tranen gekost maar het is de moeite waard.
Donderdagmorgen om 7 u 35 ging de bel al. Het was een immens grote vrachtwagen die ik voor de deur zag staan.
Twee jonge mannen kwamen boven mijn keukenvenster open zetten om de grote stukken erdoor te steken.
De vrachtwagen werd schuin tot over de straat gezet met van die rode kegels er rond. Het liftje kwam omhoog en de helft van de keuken stond op een wip binnen.
Daarna werd de vrachtwagen recht naast de straat gezet en de helft van de parking voor het gebouw was bezet!!!
Toen de mannen terug boven kwamen en begonnen te timmeren , ben ik naar mijn zoon gestapt om te gaan ontbijten.
Rond half 11 kwam ik terug en de helft van de keuken stond er al!
Het waren zeer aangename mannen : ze werkten goed door en we hadden alleen een gezellige babbel toen ze hun middag break namen...
Nadien ben ik dan weer gaan eten bij mijn zoon om in de loop van de namiddag terug te komen.
Mijn zus was ondertussen ook al eens komen kijken en ze vond het HEEL mooi!
Terwijl de mannen bezig waren met de toestellen en de laatste dingen begon ik al stilaan te poetsen.
Ik had de trap, de boekenkast , de dressoir en de ruiten al afgesopt voor de keuken helemaal klaar was...
Om half 6 waren de mannen klaar en ze hadden de elektricien al opgebeld om de toestellen te komen aansluiten. De schrik sloeg me al om het hart om die man terug in huis te krijgen...
Maar het viel geweldig mee deze keer! Ze zijn nog even met z'n drieën bezig geweest en daarna had hij vlug gedaan. Hij is zelfs nog naar de buurvrouw haar lekkende kraan gaan kijken!!!
Daarna ben ik maar naar de frituur gegaan om een broodje, want koken zat er voorlopig nog niet in na zo'n zware dag.
Vrijdagmorgen ben ik in actie geschoten en om 17 u 30 was de keuken afgesopt, de kastjes ingeladen, alles terug in het boekenrek gezet, de dressoir terug volgeladen en een proper tafelkleed gelegd. :)
s' Avonds was er toneel in Kasterlee waar ik geen kaart voor had besteld want ik wist niet hoe ver ik zou geraken maar ik had gedaan ; dus ik vertrok!
Ik heb een hele leuke avond gehad en vele mensen van vroeger terug gezien.
Moe maar voldaan keerde ik huiswaarts.
Zaterdagavond hadden wij nieuwjaarsreceptie van Theaterspektakel. We hebben daar lekker gesmuld en in aangenaam gezelschap vertoefd. In de late uurtjes werd er wel een beetje te luide muziek gespeeld en zijn we maar naar huis gekomen.
Zondagmorgen kwamen mijn zus en schoonbroer ons ophalen om samen te gaan ontbijten. Wij hadden allebei een bongo bon en zij wisten een uitstekend adres om daarvan gebruik te maken.
En uitstekend was het inderdaad!!!
Weer lekker gegeten en in aangenaam gezelschap vertoefd.! :)
Na de middag hadden we gereserveerd om samen met mijn nicht en haar man naar het toneel in Noorderwijk te gaan kijken. Daar hebben we ons weer opperbest geamuseerd! Tijdens de pauze kregen we een boterham en na het stuk een koffiekoek.
Toen we thuis kwamen , hadden we GEEN eten meer nodig.
Het was een druk gevuld weekend en we hebben de nieuwe keuken nog NIET kunnen gebruiken maar Stan vond ze toch ook HEEL mooi!
Hij heeft nu ook nog job met tegeltjes te zetten en te schilderen.
Ik vind het erg dat hij dit moet doen. Maar hij doet het "uit liefde" , zegt hij altijd.
Ik ben een gelukkig mensje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten