Sterk in autisme

Dit was het thema van de jaarlijkse studiedag van autisme centraal op vrijdag 29 november.
Dit jaar ging de studiedag door in Gent. Vele jaren was het in de Elisabethzaal in Antwerpen en dat was heel gemakkelijk voor mij : de trein in Herentals nemen en ik was binnen het half uur in Antwerpen. Maar dan werd er medegedeeld dat de Elisabethzaal ging verbouwd worden en we moesten een andere locatie zoeken. Verleden jaar spoorde ik naar Brussel en dat was ook al veel moeilijker om te vinden...
Maar dit jaar moesten we dus naar Gent! Gelukkig wist mijn vriendin Ingrid daar haar weg omdat haar dochter daar ooit op kot had gezeten. Dat nam niet weg dat ik op een ontiegelijk vroeg uur moest opstaan!
De avond voordien was ik nog naar een toneelvoorstelling in Herentals gaan kijken. Gelukkig was het geen lang stuk maar achteraf kan je toch ook niet zo maar gaan lopen nietwaar?
Die vrijdagavond moest ik zelf ook toneel spelen in Balen en daarom dacht ik om na de eerste spreker van de namiddag door te gaan. Peter Vermeulen moest ik ZEKER horen en volgens mijn papieren , zou hij na de middag spreken.
Ik had het nagekeken en ik MOEST zeker de trein van 15u30 halen.
Wat had ik geluk! Peter Vermeulen had zijn voordracht al in de voormiddag gedaan!
Daarom had ik mijn plannen gewijzigd en zou ik na de lunch vertrekken.
De dag begon met : "Autisme bij het sterke geslacht" Els Blijd-Hoogewijs.
Daarna kwam Peter Vermeulen met "Van aapmens tot appmens"
En de laatste voordracht van de voormiddag werd gegeven door Kobe Vanroy "Over piraten en matrozen" Autismevriendelijk onderwijs uit historische zeemansverhalen.
Bij die voordracht heb ik toch even moeten gniffelen. Er werd een landkaart getoond met een vaarweg van de zeemannen en de naam "Vladivostok" viel. Wil dat toch wel lukken dat ik dat moet zeggen in mijn rol op het toneel zeker!!!
Toen we gingen lunchen , liep ik Peter Vermeulen tegen het lijf. Hij heeft zijn boek : "Brein bedriegt" herschreven en ik vroeg hem of het erg veranderd was? Hij bevestigde dit. Ik ben toen het boek gaan kopen en Peter heeft er iets heel moois ingeschreven: "Voor een straffe madam en toffe mama!". En van zulke dingen word ik ZO warm van binnen...:)
Ik vertelde dat ik na de lunch ging vertrekken want dat ik 's avonds moest toneel spelen. Daarbij wenste hij me nog veel succes!
Waar ik ook nog heel blij van werd, was het feit dat mijn boek op de voorpagina stond van het foldertje van autisme centraal en ook dat er stapeltjes boeken lagen op de boekenstand.
Na de lunch werden de mensen terug in de zaal verwacht en ik wilde afscheid nemen van Ingrid. Wat was ik aangenaam verrast dat ze zei dat ze mee naar huis spoorde!
Zo hebben we nog enkele uurtjes gezellig samen kunnen doorbrengen! Dat doet toch ook altijd zo'n deugd: wij hebben maar een half woord nodig om mekaar te verstaan!
Daarmee was ik goed op tijd thuis en heb ik mij rustig kunnen voorbereiden op de voorstelling van 's avonds. Ondertussen zijn die voorstellingen ook uit zijn voegen getreden en moeten we al 2 extra's spelen!!!
Gisterenmorgen zat ook het tijdschrift Maczima van de CM in mijn brievenbus. Daarvoor had ik 2 maanden geleden een interview gegeven en dat staat er nu in! Een foto van mij op de frontpagina : dat is wel even schrikken hoor! Het is een heel mooi verslag van het interview geworden met mooie foto's erbij. Daarover ben ik ook heel tevreden. :)
Dan nog een klein voorvalletje van gisterenavond.
Ik was bij Tim in huis toen hij thuis kwam van zijn werk en hij kwam naar mij met de vraag: "Wat moet ik hiermee doen? Dat doet heel veel pijn als ik er ergens mee tegen stoot." Hij had een ingescheurde nagel!
Nadat ik er een "Hansaplast" had rond gedaan, bedankte hij mij!
Mooi toch, nietwaar?