Mijn verhuis is bijna een feit.
Sinds vorige week ben ik al elke dag met bananendozen en plastieken boxen over en weer aan 't rijden.
Zondag heeft Stan met zijn auto de living tafel en 6 stoelen, de boekenkast, een badkamerkastje, de airco en nog wat stoelen overgebracht.
Donderdag laatsleden kwam de zoon van Stan met zijn bestelwagen om de grote stukken zoals de kleerkast, het bed, de buffetkast, het salon, de relax zetel enz. te verhuizen.
Een vriend van ons , die wij leerden kennen op vakantie, is ook komen helpen.
's Morgens om 9 uur stonden ze allemaal klaar om erin te vliegen en mijne moed zonk in mijn schoenen: het sneeuwde!!!
Gelukkig was het maar een bui. Zulke bui hebben we dan nog een keer meegemaakt op de middag maar alle stukken zijn droog ter plaatse geraakt : oef!
Om 13u30 was alles overgebracht!!!
Dan begon het grote werk voor ons: Stan begon lichtpunten te hangen en ik begon alles op zijn plaats te zetten en uit en in te laden.
's Avonds moest ik dan ook nog gaan repeteren voor toneel en Stan is naar huis gereden.
Op de repetitie kon ik even de drukte vergeten maar daarna moest ik toch alleen in dat nieuwe appartement gaan slapen...
De nacht voor de grote verhuis had ik amper 3 uurtjes geslapen!
In mijn nieuwe omgeving heb ik wel wat meer geslapen maar toch ook niet optimaal.
Daar komt ook nog bij dat we maandag met de auti-coach naar het werk van Tim zijn geweest en daar komt natuurlijk ook weer wat stress bij. Het was de bedoeling om te evalueren en nu komt er een reorganisatie bovenop! Onzekerheid volop!!!
De dinsdag was mijn wekelijkse poetsbeurt bij Bert en daar waren ook problemen met vuile ruiten en ramen. Dat zou met de verzekering moeten geregeld worden en de ramenwasser zou ALLES poetsen. Daarover ben ik informatie gaan vragen bij een medebewoner en dan heb ik de boodschap overgebracht aan mijn zoon.
Nadat ik gisteren een sms stuurde aan Bert, bleek de ramenwasser NIET geweest te zijn!
Vrijdag ben ik nog een paar keer over en weer van Olen naar Voortkapel gereden met dozen en boxen en 's avonds heb ik toch al iets beter geslapen.
Gisteren is Stan weer gekomen en heeft ook nog dozen van Olen meegebracht.
Wij zijn gaan winkelen : een lamp om boven het salon te hangen, een mat om onder het salon te leggen want de vorige was rot!! en gordijnen gaan kiezen (die ze morgen komen opmeten).
Deze morgen heeft Stan die lamp gehangen terwijl ik de ladder vasthield. Hij heeft ook nog vele kleine klusjes gedaan zoals kapstokjes opgehangen, lampekappen vervangen enz...
Als ik Stan niet had gehad, was die verhuis ZEKER niet doorgegaan.
Hij staat altijd voor mij klaar en voelt zich nooit te goed om te werken: en werken kan hij hoor!!!
Hij is precies onvermoeibaar en ik voel me momenteel een wrak :(
Deze avond ga ik dus voor de vierde keer daar slapen en het gaat elke keer beter: vorige nacht lagen we met twee in bed en dat ging ook al veel beter. :)
Woensdag komt er een technieker van Telenet om mijn T.V., telefoon en pc aan te sluiten op mijn nieuw adres en dan is het eindelijk gedaan met het over en weer gerij: OEF!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten