Laat ons beginnen met mijn ouderlijk huis: mijn thuis.
Een paar weken geleden werd ik op maandagmorgen om 6 u 's morgens uit mijn bed gebeld. Toen ik aan mijn gsm kwam, was het natuurlijk gedaan met bellen. Ik zag dat mijn vader had gebeld en er stond een gekreun op de voicemail. Ik belde hem terug op en hij zei met een heel triestige stem dat hij op zijn hoofd gevallen was en dat alles vol bloed lag. En of ik dat kon komen opkuisen?
Ik vroeg of hij al naar mijn zus had gebeld want zij is normaal de eerste die hij altijd contacteert. Omdat zij verpleegster is , vermoed ik. Dat had hij gedaan, maar ze nam niet op. Ik belde haar zelf en inderdaad : haar voicemail sprong op.
Ik heb dan maar vlug een trui over mijn pyjama getrokken , mijn jas erover, laarzen aan en vertrokken.
Daar aangekomen, lag hij op zijn bed met zijn kleren aan. De linkerkant van zijn gezicht helemaal bebloed, zijn hemd aan de linkerkant ook vol bloed en op de vloer ook een heleboel bloed.
Eerst en vooral heb ik zijn gezicht proper gemaakt en hij had een slipje boven zijn wenkbrauw. Ik heb het ontsmet en deed het bloeden stoppen met een verband. Ik gebood hem om stil te blijven liggen en ik hing een proper hemd klaar. Daarna begon ik de vloer te dweilen. Ondertussen was de dochter van mijn zus (die naast hem woont) binnen gekomen omdat ze mijn auto had zien staan. Zij belde ook naar mijn zus, maar had ook voicemail.
Achteraf heeft mijn zus mij opgebeld omdat haar dochter iets had ingesproken. Zij vond het nu HOOG tijd om 's morgens een verzorgster te laten komen bij mijn vader! Maar meneer wil niet! Geen vreemden in mijn huis , zegt hij!!!
Mijn jongste zoon zit momenteel ook "thuis".
In september is hij ontslagen op zijn werk. Maar ondertussen is er een fijn netwerk ontstaan rond hem en ik heb er vertrouwen in dat het in orde komt.
En dan de hoofdbrok "THUIS".
Vorige week vrijdag deed ik mijn debuut in "Thuis" op T.V.
Alles was al opgenomen in augustus en ik heb altijd moeten zwijgen!!!
Het is een droom van mij die uitgekomen is...
Nooit had ik kunnen denken dat dit ZO' N impact had. Ontelbare sms-jes , chatberichtjes, mailtjes, telefoontjes en gelukwensen heb ik gekregen. Dat doet deugd ! :)
Eindigen moet ik met minder goed nieuws.
Deze week is mijn relatie geëindigd. Onze leefwerelden verschillen TEVEEL van mekaar en mijn sociaal leven is ook helemaal anders dan het zijne.
Het kwam heel onverwacht. Het sloeg in als een bom, als een donderslag bij heldere hemel.
Ik heb 2 nachten niet geslapen en weinig gegeten.
Maar nu ben ik er min of meer over: ik koester de mooie herinneringen en begin aan een nieuw hoofdstuk in mijn leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten