Als scherven geluk moesten brengen, had ik de laatste tijd BERGEN geluk gehad!
Het begon al voor Kerstmis. Ik moest mijn papier buiten zetten voor de ophaling en ik droeg een grote doos voorbij mijn schoenenrek in de berging. Bovenaan op dat rek stond een zware glazen vaas die ik ooit nog had gekregen van het Wit Russische meisje dat bij mij logeerde. Het was dus ECHT een ZWARE glazen vaas : zo'n typische Russische! Met de doos botste ik tegen het rek en de vaas donderde naar beneden: in duizend stukjes overal achter en onder...
Stan was bij mij en we hebben zo goed en zo kwaad als het kon, alle stukjes bijeen gezocht.
Ik zei direct : "Oh dat is niks , scherven brengen geluk."
Stan vertelde toen dat er bij hem thuis ook scherven geweest waren. Zijn rolgordijn was zomaar uit het niets naar beneden gedonderd en had een glazen postuurtje op de vensterbank verpulverd.
Op kerstdag zelf zaten we hier gezellig aan tafel en werd er een wijnglas omgestoten : weer scherven!
Op korte tijd : VEEL SCHERVEN en weinig geluk!
Het begon nochtans goed.
De week na nieuwjaar moesten we naar de psychologe in Mechelen.
Na de raadpleging kwam ze bij mij en zei: "Voor de volgende afspraak gaan we afspreken dat je gaat mailen als het nodig blijkt. Anders gaan we het houden op "om de 3 maanden". Want Tim doet het echt heel goed! Ik ben er fier op ! En ook met de persoon van begeleid wonen gaat het prima hé!"
Mijn hart maakte een sprongetje van blijdschap!
Dit was op een vrijdag. De maandag nadien spoorde ik naar Antwerpen voor de reünie met de Benidorm Bastards. Het regende maar dit kon de pret niet drukken. We hadden mekaar al zo lang niet meer gezien en het was super gezellig.
Ik had mezelf een nieuw fototoestel cadeau gedaan voor mijne nieuwjaar en nam een 30 tal foto's.
Toen ik in de trein naar huis zat, kreeg ik telefoon van de persoon van begeleid wonen. Zij vroeg om een gesprek met mij vooraleer ze naar Tim zou rijden die avond. Ik kreeg al een wrang voorgevoel.
Thuisgekomen zette ik eerst mijn foto's op de computer en door een stomme fout van mijn eigen zichzelve was ik ineens al mijn foto's kwijt!
Eerste tegenslag.
Rond 19 u kwam de persoon van begeleid wonen bij mij om te zeggen dat er een wissel ging komen!
Zij hadden zitten puzzelen en puzzelen maar konden er niet uit geraken. Er moest een nieuwe komen bij Tim! Zij heeft er al 5 jaren opzitten en ze is echt een vertrouwenspersoon voor Tim!
Daarbij komt nog dat de volgende persoon op een dinsdag zal komen om 19 u!!! Juist de tijd dat Tim gaat eten naar zijn vader!
Zij stelde voor om het eten naar Tim te brengen zodat hij niet zo vlug moest zijn.
's Avonds moest ik naar een intervisie van de V.V.A. in Geel en ik had gezegd om nog langs Tim te rijden achteraf.
Om 23 u kwam ik bij hem en hij zat in de zetel naar T.V. te kijken. Ik ging naar hem en vroeg: "Wat vind je van die wissel?" Hij begon direct te wenen! "Ja mijn vertrouwenspersoon kwijt hé!"
En dat eten? "Ik zal dan wel wat vroeger gaan eten, " zei hij. Maar dan moet hij wel VEEL vroeger vertrekken op het werk! Dan heb ik voorgesteld dat ik bij zijn vader het eten zou gaan halen. Ik zal het dan in het begin zelf nog opwarmen en er nog bijblijven als die nieuwe komt. TERUG VAN NUL BEGINNEN om een vertrouwensrelatie op te bouwen.
Tweede tegenslag.
Diezelfde week kreeg ik van de poetsvrouw van Tim een berichtje met slecht nieuws: ze had een hernia en moest rusten , rusten , rusten.
Wat kon ik doen? Zelf maar poetsen nietwaar!
Derde tegenslag.
Gisteren hadden we onze maandelijkse bijeenkomst in Noorderwijk van de V.V.A.Onderwerp: hoe omgaan met kritiek op je kind met autisme?
We hadden een grote groep en er werd over van alles gepraat : iedereen over zijn eigen kind met a.s.s. maar over die kritiek is WEINIG gezegd!
Vrijdag rijd ik naar Houthalen-Helchteren om weer een inleef te doen met Marc en zo volgen er nog een stuk of 5 doorheen heel het Vlaamse land.
Eindigen doe ik met iets hartverwarmend. Zondag had Tim zijn jaarlijkse nieuwjaarsreceptie met de Lukrakers. Op die bijeenkomst doen ze altijd een tombola voor het goede doel : deze keer was een deel van de opbrengst voor de V.V.A en Tim had een Pracht van een prijs gewonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten