De laatste loodjes wogen toch weer zwaar...
Vader viel met de fiets en brak zijn duim: gespalkt en NIETS meer kunnen doen!
Om de andere dag brengen ze eten en de overige dagen spraken mijn zus en ik af om voor zijn eten te zorgen.
De laatste tijd is hij zeer vlug moe en daarom reed mijn zus ermee naar de kliniek voor een onderzoek. Bloed hebben ze al getrokken en op 25 januari moet hij voor een volledige check up.
De eerste maandag van de kerstvakantie trakteerde ik mezelf op een filmpje in de cinema van Geel.
"Wat mannen willen." Stiekem hoopte ik om mezelf te zien in de trailer van "Helden van de zee" die ze vooraf zouden draaien. Ik had al verschillende sms-jes gehad van mensen die mij gezien hadden in één of andere Metropolis. Maar in Geel NIKS!
De grootste tegenslag kreeg ik enkele dagen later in mijn brievenbus: een proces van 165 euro! Overtreding van de derde graad! Blijkbaar is in Geel de verkeerssituatie veranderd: ik had een KLEIN stukje gereden in een straat waar het enkele richting was geworden!!!
Ik voelde me een "crimineel"...
Woensdag poetste ik bij Tim want de poetsvrouw die normaal op vrijdag komt, moest natuurlijk ook Kerstmis en Nieuwjaar vieren.
Kerstavond vieren wij al jaren bij de jongste zoon van Stan en daarom reed ik op donderdag met de bus naar Turnhout waar Stan mij oppikte aan het station om zo ineens naar Weelde te rijden.
We hebben daar heel lekker gegeten en ons reuze geamuseerd.
Op kerstdag 's morgens komen wij terug naar Voortkapel omdat er dan gewoonlijk bij mij wordt gefeest. Onderweg stopten we bij de traiteur om al het lekkers op te halen en daarna ging ik mijn vader ophalen.
Vervolgens ging ik kijken hoe het was met Tim. Ik had immers donderdagmorgen een mail gekregen van zijn bazin dat hij ziek en met koorts aan het werk was. Hij wilde niet vroeger naar huis komen en zij raadde mij aan om na de middag een dokter te raadplegen. Ik belde mijn huisarts op maar met die kerstdagen werkte hij natuurlijk niet! Hij zei me om Dafalgan en keelpastilles te proberen en als de koorts bleef duren en er kwam geen hoest of snot aan te pas moesten we een dokter van wacht opzoeken.
Tim kwam thuis : lijkbleek en met waterige ogen. Ik maakte hem ineens een tas warme melk met honing en gebood hem om nog 3 Dafalgans te nemen die dag.
Ook de zuigtabletten voor de keel legde ik binnen handbereik. Daarna reed ik naar zijn vader (die niet thuis was) om te zeggen dat Tim niet kwam eten die avond. Ik legde dus een briefje met de melding om een kommetje soep te brengen want dat Tim ziek was.
Toen we 's avonds aan tafel zaten bij de zoon van Stan heb ik nog een paar sms-jes gestuurd om te vragen hoe het allemaal ging. Gelukkig had hij mijn raad opgevolgd!
Vrijdagmiddag was hij al heel wat opgeknapt. Hij kwam zelfs te voet naar mij om te komen eten.
Alles is goed verlopen: Tim heeft mijn computer weer in orde gebracht en mijn vader heeft enorm genoten van de oude foto's die ik te voorschijn haalde. Hij zei: "Dat deed nu eens deugd se. Nu heb ik nog eens veel van vroeger kunnen vertellen!"
Zaterdagmorgen na het ontbijt is Stan naar huis gereden nadat we eerst nog samen gingen winkelen.
Zondag reed ik samen met Tim met de bus naar Utopolis in Turnhout. Tim ging naar "Star Wars" kijken en ik naar "de Kampioenen". Mijn film was vroeger gedaan en we hadden een punt afgesproken waar ik ging wachten. Na de film werd iedereen langs een andere weg naar buiten geleid en ik kwam terug in de inkomhal uit. Daarom deed ik een berichtje : "beneden in de hal". Tim zou daar ook uitkomen en ik ging wachten aan de uitgang. Daar kreeg ik telefoon van een vriendin en waarschijnlijk heb ik hem gemist. Een beetje later kreeg ik een sms: "ik sta aan de kassa's". Toen ik hem ging zoeken , zag ik hem met een blik vol paniek naar het punt kijken waar we afgesproken hadden... Hij vertelde me dat hij gezocht, gezocht en gezocht had om aan dat punt te geraken!!!
We namen de bus terug naar huis en weer hadden we pech! De bus reed maar tot Herentals!
Daar moesten we een uur wachten op een volgende bus en we zijn dan maar iets gaan drinken in een café aan het station. Was ik er niet bij geweest , had Tim hoogstwaarschijnlijk een uur op het perron staan wachten op de bus...
Maandag spoorde ik naar Antwerpen. Eén van de helden was vader geworden en ik had beloofd om zijn dochtertje te komen bezoeken.
Dinsdag: Diestdag en woensdag poets bij Tim.
Donderdagvoormiddag zijn er ocharme 8 zangertjes aan de deur geweest en 's avonds hebben we er onder ons tweeën een gezellige avond van gemaakt.
Vrijdag: nieuwjaarsdag! Elk jaar komen we met de ganse familie samen bij mijn vader. Dit jaar moesten mijn zus en ik alles zelf doen wegens de gebroken duim van vader.
Maar dit maakte het niet minder gezellig!
Bert was er deze keer ook bij. Ik had hem opgehaald in Diest in de voormiddag.
Zaterdag morgen reed ik met Stan mee naar Baarle Hertog want de kindjes stonden te popelen om hun nieuwjaarsbrief voor te lezen.
Stan bracht mij na de middag naar Turnhout waar ik de bus naar huis nam.
Gisteren ging ik met vrienden naar de nieuwjaarsreceptie van de stad Antwerpen en we mochten op de boerentoren waar we een mooi uitzicht hadden op de omgeving.
Ik had mezelf een nieuw fototoestel cadeau gedaan en dat kwam nu goed van pas.
Vandaag stond er natuurlijk weer een berg strijk te wachten en zo is er alweer een druk jaar van start gegaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten