Na Pasen zijn er nog zo ontzettend veel verschillende dingen gebeurd in mijn leven dat ik er geen passende titel kon opplakken.
De eerste week van de paasvakantie lagen we stil met repeteren voor de revue maar dat wilde niet zeggen dat ik niets te doen had...
Op woensdagavond ging ik helpen in Oevel bij het toneel. Het is daar altijd zo'n gezellige boel dat ik er super graag kom!
Donderdagmorgen had ik een afspraak bij de kapper (mijn lievelingsnichtje) om mijn haar te laten knippen en om 12 u hadden we afgesproken met de auti-moeders om iets te gaan drinken en een hapje te eten. Natuurlijk was dit ook weer heel gezellig! Het was VEEL te lang geleden dat we dit nog gedaan hadden. We zien mekaar alleen maar op bijeenkomsten van de VVA en dan kunnen we niet zo ongestoord babbelen.
Vrijdagmorgen om 9 u kwam iemand mij ophalen om uitgebreid te gaan ontbijten. Ik heb er een hele lieve vriendin bij gekregen. Ik zag haar voor het eerst op de studiedag van autisme in Gent. Haar ouders kennen we al langer maar de dochter had ik nog nooit gezien. Zij is gon-begeleidster bij kinderen met a.s.s. en ik heb al enkele bruikbare tips van haar gekregen.
Na een super ontbijt reden we nog even naar haar thuis waar we in het zonnetje op het terras nog gebabbeld en gebabbeld en gebabbeld hebben...
Om 13 u moest ik in Noorderwijk zijn om met mijn klasgenoten van vroeger af te spreken wat we gingen doen voor onze 65ste verjaardag.
Weer uitgebreid op een zonnig terras gezeten en menig drankje genuttigd.
s' Avonds reed ik naar Heist-op-den-Berg om naar "Aspe in het theater" te gaan kijken.
De tweede week van de paasvakantie startten de repetities opnieuw en maandag vlogen we er weer in. Die repetities verlopen steeds hilarisch!!! Als de mensen zo hard gaan lachen als wij nu , dan zitten we goed!
Dinsdag was het weer "Diest" dag en woensdagavond terug repetitie.
Tussendoor rijd ik dan nog naar Stan want die uitlaatklep heb ik zeker nodig. Tijdens de week moet ik hem gezien hebben en in het weekend komt hij toch naar mij.
Vrijdagavond reed ik met Tim naar vrienden die we leren kennen hebben en waar een meisje met a.s.s. woont. Een leuke avond doorgebracht , veel gelachen en het was laat eer we het beseften!
Op zaterdag reed ikzelf naar Stan want we gingen 's avonds naar het accordeon concert in Beerse.
Er zijn daar een paar afspraken gemaakt waar we in de toekomst nog veel plezier aan gaan beleven!
Zondagmorgen bolde ik na het ontbijt terug naar huis want de "was" wachtte!
Maandag weer repeteren en dinsdag na "Diest" dag met Tim naar de psychologe. We werken nu aan stappenplannen bij "onverwachte gebeurtenissen" zoals "ziek zijn" , "vallen en iets breken" enz...
Tim heeft een elektrische auto gekocht en we mogen hem nu vrijdag gaan ophalen. Dit is voor hem HEEL spannend en ik ga hem hierbij zo veel mogelijk begeleiden. Zelf vind ik het ook wel een beetje spannend...
Wat Bert betreft: hij heeft aangegeven dat hij meer privacy wenst in mijn blog. Ik respecteer dat en probeer me daaraan te houden.
Dat wil niet zeggen dat IKZELF soms toch wel geschokt ben als ik zijn mails lees.
Maar dan probeer ik dat met hem uit te praten en dat helpt wel.
Mijn zus vertrok op vakantie verleden vrijdag en gaf mij de opdracht om haar huis bewoonbaar te laten lijken. Daarbij kwam dat ik maandag Loreke mocht gaan afhalen van school. Normaal komt zij elke maandag naar oma. Dat is voor mij PUUR genieten!!! Toen ik haar stond op te wachten aan de schoolpoort, kwam ze aangelopen met haar armpjes open, luid roepend: "Tante Lea!!!"
Ik had beloofd dat ze pannenkoeken mocht komen eten bij mij. Toen ze binnen kwam in mijn appartement zei ze : "Oh dat is hier mooi!". We hebben samen wat T.V. gekeken en na de Smurfen ging ik de pannenkoeken bakken. Het was zalig weer en we gingen op het terras. Zij heeft alle terrasmeubels afgewassen , mijn tuinkabouter helemaal proper gemaakt en de bloemetjes gegoten.
Lore is echt een klein juffrouwtje , met een uitleg om U tegen te zeggen en ze is maar amper 4 jaar.
Als de kinderen bij mijn zus aan tafel zitten bij één of ander feestje en ik ga daar even een goeiedag zeggen, valt het me telkens op dat het zo'n "warme" sfeer is en dan ga ik triestig naar huis...
Daarom heb ik Stan en mijn toneel NODIG. Daar haal ik mijn energie uit.
En energie heb ik genoeg! Ik ondervind het nog dagelijks!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten