Allerlei

Allerlei is ECHT allerlei.
Na Pasen zijn er nog zo ontzettend veel verschillende dingen gebeurd in mijn leven dat ik er geen passende titel kon opplakken.
De eerste week van de paasvakantie lagen we stil met repeteren voor de revue maar dat wilde niet zeggen dat ik niets te doen had...
Op woensdagavond ging ik helpen in Oevel bij het toneel. Het is daar altijd zo'n gezellige boel dat ik er super graag kom!
Donderdagmorgen had ik een afspraak bij de kapper (mijn lievelingsnichtje) om mijn haar te laten knippen en om 12 u hadden we afgesproken met de auti-moeders om iets te gaan drinken en een hapje te eten. Natuurlijk was dit ook weer heel gezellig! Het was VEEL te lang geleden dat we dit nog gedaan hadden. We zien mekaar alleen maar op bijeenkomsten van de VVA en dan kunnen we niet zo ongestoord babbelen.
Vrijdagmorgen om 9 u kwam iemand mij ophalen om uitgebreid te gaan ontbijten. Ik heb er een hele lieve vriendin bij gekregen. Ik zag haar voor het eerst op de studiedag van autisme in Gent. Haar ouders kennen we al langer maar de dochter had ik nog nooit gezien. Zij is gon-begeleidster bij kinderen met a.s.s. en ik heb al enkele bruikbare tips van haar gekregen.
Na een super ontbijt reden we nog even naar haar thuis waar we in het zonnetje op het terras nog gebabbeld en gebabbeld en gebabbeld hebben...
Om 13 u moest ik in Noorderwijk zijn om met mijn klasgenoten van vroeger af te spreken wat we gingen doen voor onze 65ste verjaardag.
Weer uitgebreid op een zonnig terras gezeten en menig drankje genuttigd.
s' Avonds reed ik naar Heist-op-den-Berg om naar "Aspe in het theater" te gaan kijken.
De tweede week van de paasvakantie startten de repetities opnieuw en maandag vlogen we er weer in. Die repetities verlopen steeds hilarisch!!! Als de mensen zo hard gaan lachen als wij nu , dan zitten we goed!
Dinsdag was het weer "Diest" dag en woensdagavond terug repetitie.
Tussendoor rijd ik dan nog naar Stan want die uitlaatklep heb ik zeker nodig. Tijdens de week moet ik hem gezien hebben en in het weekend komt hij toch naar mij.
Vrijdagavond reed ik met Tim naar vrienden die we leren kennen hebben en waar een meisje met a.s.s. woont. Een leuke avond doorgebracht , veel gelachen en het was laat eer we het beseften!
Op zaterdag reed ikzelf naar Stan want we gingen 's avonds naar het accordeon concert in Beerse.
Er zijn daar een paar afspraken gemaakt waar we in de toekomst nog veel plezier aan gaan beleven!
Zondagmorgen bolde ik na het ontbijt terug naar huis want de "was" wachtte!
Maandag weer repeteren en dinsdag na "Diest" dag met Tim naar de psychologe. We werken nu aan stappenplannen bij "onverwachte gebeurtenissen" zoals "ziek zijn" , "vallen en iets breken" enz...
Tim heeft een elektrische auto gekocht en we mogen hem nu vrijdag gaan ophalen. Dit is voor hem HEEL spannend en ik ga hem hierbij zo veel mogelijk begeleiden. Zelf vind ik het ook wel een beetje spannend...
Wat Bert betreft: hij heeft aangegeven dat hij meer privacy wenst in mijn blog. Ik respecteer dat en probeer me daaraan te houden.
Dat wil niet zeggen dat IKZELF soms toch wel geschokt ben als ik zijn mails lees.
Maar dan probeer ik dat met hem uit te praten en dat helpt wel.

Mijn zus vertrok op vakantie verleden vrijdag en gaf mij de opdracht om haar huis bewoonbaar te laten lijken. Daarbij kwam dat ik maandag Loreke mocht gaan afhalen van school. Normaal komt zij elke maandag naar oma. Dat is voor mij PUUR genieten!!! Toen ik haar stond op te wachten aan de schoolpoort, kwam ze aangelopen met haar armpjes open, luid roepend: "Tante Lea!!!"
Ik had beloofd dat ze pannenkoeken mocht komen eten bij mij. Toen ze binnen kwam in mijn appartement zei ze : "Oh dat is hier mooi!". We hebben samen wat T.V. gekeken en na de Smurfen ging ik de pannenkoeken bakken. Het was zalig weer en we gingen op het terras. Zij heeft alle terrasmeubels afgewassen , mijn tuinkabouter helemaal proper gemaakt en de bloemetjes gegoten.
Lore is echt een klein juffrouwtje , met een uitleg om U tegen te zeggen en ze is maar amper 4 jaar.
Als de kinderen bij mijn zus aan tafel zitten bij één of ander feestje en ik ga daar even een goeiedag zeggen, valt het me telkens op dat het zo'n "warme" sfeer is en dan ga ik triestig naar huis...
 Daarom heb ik Stan en mijn toneel NODIG. Daar haal ik mijn energie uit.
En energie heb ik genoeg! Ik ondervind het nog dagelijks!

Authentisme ... wasda? ...

Voor ik uitleg geef over de wereld autismedag ,moet ik eerst nog wat anders verduidelijken.
Sinds mijn laatste blog stukje hadden we nog een info avond van de VVA in Noorderwijk.
Het onderwerp was "zintuiglijke relaxatie". Zij gaf aan dat ze op voorhand naar de de sauna moest gaan als ze een hele drukke week had. Ze bouwde daardoor energie op die in de loop van de week afnam.
Ze gaf een goede tip om te ontstressen: "body scan". Dat is niet alleen goed voor mensen met a.s.s. maar ook voor n.t.-ers. Ik heb het zelf al aan de lijve ondervonden!
Je ligt in bed en je begint je te concentreren op je lichaam. Je denkt aan je hielen die het laken raken, dan ga je verder naar je onderbenen, je dijen, je zitvlak enz. tot helemaal bovenaan je hoofd.
Tegen dat je bovenaan bent, slaap je al bijna maar je bent in elk geval HEEL rustig!
De volgende week moesten we op maandag weer naar Indigo voor de verslaving van Tim.
Wat ik daar te horen kreeg, sloeg in als een bom! Tim is namelijk heel emotioneel en de psychologe vond dat niet normaal. Ze bleef maar vragen wat er aan de hand was. Want volgens haar zat hij met een serieuze blok in zijn maag! Uiteindelijk kwam er na lang vragen uit dat hij het verschrikkelijk vindt dat hij "anders" is dan anderen. Zij beschreef dit als "een schot in de roos" van haar kant.
Hij heeft dus zijn a.s.s. nog altijd niet aanvaard! Vanaf nu mag ik niet meer bij de raadpleging aanwezig zijn. Zij gaat eraan werken ; wat ik natuurlijk uitstekend vind!
In diezelfde week had ik ook een afspraak bij R.T.V. voor het programma: "Favorieten". Ik moest mijn favoriete boek meebrengen en ik nam het boek mee: "Waarom ik soms op en neer spring" van die Japanse jongen met a.s.s. van 13 jaar. Er is bijna niets gezegd over dat boek. Altijd over mijn toneel ervaringen en over mijn boek!!!
Bij mijn wekelijkse poetsbeurt bij Bert kwam ik te weten dat hij een aantal goede vrienden heeft die hem met raad en daad bijstaan. Daar ben ik uiteraard zeer blij mee. Zeker nu hij zonder werk zit en nood heeft aan klankborden.
De volgende week reed ik op vrijdag naar Maaseik om samen met Marc 2 inleefmomenten te gaan geven in een BUSO : één in de voormiddag en één in de namiddag.
Het was weer een succes! Achteraf komen die mensen dan bedanken en zeggen dat ze zoveel geleerd hebben: daarvoor doen we het!!!
De volgende maandag reed ik op de middag met Tim naar Indigo (waar ik in de wachtkamer bleef zitten) en in de namiddag met Bert naar Goci. Daar kregen we een duidelijke uitleg over het hoe, waar en met wie hij aan een volgend werk kon geraken. De start is genomen!
Voor de WAD (wereldautismedag) vroeg men mij of ik kon komen helpen in de universiteit van Diepenbeek. Er zouden 10 mensen met a.s.s. komen getuigen en n.t.-ers mochten komen luisteren en vragen stellen. Natuurlijk had ik veel interesse! Onderweg naar Diepenbeek moest ik een jongen oppikken die een getuigenis zou geven. Hij zou op de carpooling van Beringen op mij wachten. Ik was goed op tijd en hij stond er al. Zijn moeder had hem gebracht. Het was een zeer lieve jongen en wij hebben heel gezellig gebabbeld in de auto. Hij had zijn diagnose nog maar sinds november en hij praatte er met zoveel openheid over dat mijn mond openviel van verbazing!
Bij de getuigenissen die gegeven werden, kwam ik ook nog iets interessants te weten. Een jonge vrouw met a.s.s. vertelde dat ze ZOVEEL energie in haar had en dat die energie er op één of andere manier uit moest. Zij zei dat veel mensen met a.s.s. daarom met hun handen of hun benen altijd dezelfde bewegingen maken. Dat geeft hen rust!
Toen we 's avonds naar huis reden , had ik een voldaan gevoel over mij en ik bracht die lieve jongen terug tot aan zijn deur. We spraken af dat we contact zouden blijven houden.
En daarmee is het weeral Pasen.
Vrolijk Pasen aan iedereen die dit leest.