Hoofdstuk afgesloten

Het gaat van kwaad naar erger met Tim . Vorige week fietste ik naar hem om hem naar zijn vader te sturen om 18 u 15. Ik zag op tafel een half broodje liggen en zijn tas melk nog half vol. Op vrijdag haal ik altijd een belegd broodje voor hem en ook voor mij. (voor hem altijd HETZELFDE) . Ik pakte het broodje terug in en legde het in de koelkast . De melk deed ik terug in de fles.  Daarna ging ik de living in. Wat ik daar vond, tart elke verbeelding. 

Braaksel voor de zetel, op zijn pantoffels, een baan naar de badkamer, op de mat van de badkamer , naast het bad. Hele tomaten, eieren, worteltjes... Hier en daar had hij er een stuk keukenrol over gegooid. Ik vroeg of hij niet goed was en hij antwoordde niet! Hij begon zich klaar te maken om naar zijn vader te gaan eten. Ik begon alles op te kuisen en wat kon , stak ik in de wasmachine. Mij in 't zweet gewerkt en om 19 u kwam mijn vriendin om naar toneel te rijden. 

Ik heb mij dan maar wat opgefrist en 's avonds om 22 u 30 ging ik nog eens bij Tim langs. Hij stond klaar om te gaan slapen. Ik heb niets meer gevraagd. ' Anderendaags vroeg ik hoe dat kwam dat hij moest overgeven. Hij zei dat er een stuk in zijn slokdarm terecht was gekomen. Waarschijnlijk in een verkeerd keelgat.

Deze morgen reed ik met mijne was naar daar en ging het bad uitwassen. De badkamer stond nog onder stoom. De muren druipten af, de handdoeken kloddernat en de ruiten aangedampt. Dan reed ik naar zijn vader om daar de was op te halen. Ik geraakte niet binnen met mijn sleutel . Dus ik sta weer ver achter met mijne was! 

Als de dag begint met een tegenvaller , gaat het dikwijls verder! 

Maar het hoofdstuk van gaan werken , is nu toch afgesloten. Vrijdag zijn we met zijn begeleidster, zijn auti-coach en ikzelf naar zijn werk gereden om alles binnen te leveren. Hij had nog een rugzak met een laptop in , een badge om binnen te komen en een hele grote zak met papieren in . We kregen een nauwkeurige uitleg hoe alles in zijn werk moest gaan en ik moet nu nog naar de dokter om genoeg ziekteverlof aan te vragen tot hij een aanvraag krijgt van de pensioen commissie. De begeleidster gaat met hem daarnaartoe rijden. Zij weet ook van dat braak avontuur en maakt zich grote zorgen. 

En dan maar zeggen dat ik aan mezelf moet denken....