zaterdag 29 juli 2017

Vakantie 2017 (vervolg)

Na onze ietwat bewogen reis naar de Dolomieten, zijn mijn doktersbezoeken schering en inslag geweest.
Van mijn huisdokter kreeg ik straffere pillen en op een morgen ging ik nuchter bloed laten trekken.
Hij legde een afspraak vast bij de cardioloog en ik moest de bloeduitslag meenemen. Daaruit bleek dat mijn cholesterol te hoog was en ik had vitamine D tekort. In het ziekenhuis moest ik fietsen en men nam een echo van de hartstreek. Dit was allemaal goed maar ik moest op maandag een bloeddrukmeter komen halen. Die moest ik 24 uren aanhangen. Om de 20 minuten pompte de band aan mijn arm op en moest ik mijn arm stil en recht houden. 's Nachts pompte hij om het uur. Bijgevolg heb ik mijn strijk gedaan met schokjes en 's nachts heb ik niet geslapen!
Uit de metingen bleek dat mijn onderdruk altijd hoog bleef, zelfs 's nachts.
Ondertussen heb ik nog straffere pillen gekregen en op 24 augustus moet ik een ct scan laten nemen.
Daarna heb ik nog een afspraak met de cardioloog.
Tot zover het medische rapport.
Vorig weekend vertrok Tim op vakantie met de Lukrakers. Omdat hij de laatste tijd nogal veel stress heeft, had ik besloten dat wij hem zouden wegbrengen. Wij dachten om daar een B§B te zoeken voor 1 nacht en er een bezoek aan Dinant aan vast te knopen. De voorzitter van de Lukrakers had echter voor ons een kamer geboekt in hetzelfde hotel. We mochten de zaterdagavond samen met hen aan tafel aanschuiven en de volgende ochtend kregen we ook nog ontbijt. Het was heel aangenaam om in hun gezelschap te vertoeven! En zo zag ik nog maar eens dat Tim daar in goede handen is!
Na het ontbijt namen we afscheid en vertrokken naar Dinant. Daar hebben we aan sight seeing gedaan, gaan eten en weer naar huis gereden.
Woensdag vertrokken we naar jaarlijkse gewoonte naar Blankenberge.
We nemen de bus tot Leuven en daar de rechtstreekse trein naar zee. Omdat we op de middag vertrekken, gaan we gewoonlijk eerst iets eten in Leuven vooraleer we de trein nemen.
We kozen een krokant broodje met tomaat en mozarella en placeerden ons op het terras. Stan doet één hap en slaat zijn handen voor zijn mond. "Ik moet terug naar huis, " zei hij. Hij had zijn gebit middendoor gebeten! Paniek alom! Mijn eerste gedacht was : we nemen de vroegere trein en zoeken in Blankenberge een tandtechnicus. Wij beginnen te lopen met onze koffie in de hand. De broodjes hadden we al in de bagage gestoken. Natuurlijk blijft die koffie niet in de bekertjes en komt op onze kleren terecht!!! De trein zagen we voor onze ogen vertrekken.
En dan is het : leve de smartphone! Opzoeken : waar bevinden zich in Leuven herstellers voor kunstgebitten???
Ik vond iemand en belde haar op. Maar owee, ze werkte maar tot 12 u en het was kwart over 12! Ik deed mijn uitleg: dat we naar zee moesten en dat we daar stonden met onze bagage en onze tickets waren ook al gekocht! "Als je snel tot hier komt, zal ik het herstellen," zei ze. We namen een taxi aan het station en stonden 5 minuten later al in haar praktijk. Het was helemaal niet ver van het station en we zijn te voet terug gekomen. We hebben haar natuurlijk uitvoerig bedankt!!! Ze heeft het gebit voorlopig hersteld en hij moest HEEL voorzichtig eten: boterhammen, puree, vis, soep...
Na nog vele dankbetuigingen gingen we terug naar het station. Wat bleek? De trein naar Blankenberge was afgeschaft!!! Wat zou het volgende zijn??? We spoorden dan maar naar Oostende en stapten uit in Brugge, waar we de trein naar Blankenberge namen.
Uiteindelijk kwamen we maar 5 minuten later aan dan gepland. We hadden afgesproken met vrienden om samen te gaan eten en die afspraak kwam helemaal niet in het gedrang.
Donderdag reden we samen met die vrienden naar Oostende en bezochten de zandsculpturen.
Daar liepen we een stel grootouders met kleinkinderen tegen het lijf. De kinderen herkenden mij als "tante Lea van Helden van de zee" en de grootouders zagen mij als Benidorm Bastard. Menige foto werd er genomen en we maakten een praatje. Tot die grootmoeder , wijzend op mijn vriendin, zei: "Is dat uw dochter?" Wij kwamen niet meer bij van het lachen. Ik antwoordde dat het mijn vriendin was en dat ze even oud is als ikzelf! We zagen achteraf wel dat ze zich schaamde om haar vraag...
Na de middag bezochten we de studio van Q Music en zag ik Toon Smet terug. Met hem heb ik enkele jaren geleden een filmpje gedraaid. Het was een fijn weerzien!
's Avonds genoten we van de show in het Witte Paard en vrijdagmorgen na het ontbijt vertrokken we in de regen terug huiswaarts.
Tim is deze middag ook veilig thuis gebracht door zijn vriend van de Lukrakers en het was goed geweest!








Geen opmerkingen:

Een reactie posten