Gisteren stond er een vertelling in het sprookjesbos op het programma. Nota bene moest ik ook nog eens op de vierde plaats vertellen: hoe later , hoe heter!
Bij 32 graden in de schaduw deed ik mijn vertelling. Het waren super brave en aandachtige kindjes. Of kwam dit door de warmte?
Soit, ik heb er enorm veel deugd aan gehad!
Voor ik begon , kwam er een lief meisje naar mij. Zij vroeg: "ben jij Lea?" Ik zei : "Ja, hoe weet jij dat?" Zij had de film van "Helden van de zee" gezien...
En daar sta ik dan met mijn zwarte heksenkleed aan en mijn heksenhoed op!!! Maar ik had mijn stem laten horen. ;)
Na het verhaal worden de kaboutermutsjes opgehaald en krijgen de kindjes een verassing.
Toen ik bij het bewuste meisje kwam, zei ze "dank u , Lea. En ik ga zo'n ijsje kopen als in de film." Ik vroeg of ze nog wist welk ijsje het was. Ze somde het feilloos op: vanille, aardbei, pistache, chocolat!
Daarna kwamen er nog een heleboel kindjes naar mij om te knuffelen. Een gigantische "groepsknuffel"! Anderen hadden ook de film gezien en wisten ook af van de "ferme pony".
Ik teer nog altijd op het succes van die film.
En daarom ben ik zo teleurgesteld in die "zo gezegde" vrienden die ik toendertijd had...
Er werd mij gezegd : als er nog een vervolg komt, wil ik jou nog wel eens "ferme pony" horen zeggen...
Ze zijn nu volop de tweede film aan 't opnemen en Lea komt er NIET meer in voor.
Dat begrijp ik enigszins wel omdat het zich deze keer allemaal in de Ardennen afspeelt.
Maar dan had ik wel graag een klein berichtje ontvangen. Ik moet gewoon alles lezen op facebook!
Ik verneem niets meer persoonlijk.
Zelfs mijn verjaardag zijn ze vergeten!!!
Voîla , dit moest even van mijn hart.
Daarom zal ik maar flink verder "genieten" van "mijn" kindjes in het sprookjesbos.
"Want jij bent toch zo'n LIEVE heks" , zeggen ze dan. XXX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten