Het voorbije weekend was echt TOP!
We speelden voor 2 bomvolle zalen "Ladies night" in 't Getouw in Mol.
De toeschouwers gingen uit hun dak en we kregen menig open doekje en telkens een staande ovatie op het einde!
De vriendschap en samenhorigheid tussen de acteurs spat van het podium!
We speelden zondagavond voor de dertigste keer en iedereen had het gevoel alsof het nog niet de laatste keer was...
Achteraf cirkelden de lovende berichten rond via facebook en mail. Oh , wat is dat toch een zalig gevoel!
Aanvankelijk zouden we spelen in het Vito in Mol maar vanwege de terreur dreiging werd dit verzet naar ' Getouw. Maar dat bracht mee dat we niet op vrijdag en zaterdag zouden spelen maar wel op zaterdag en zondag.
Had ik toch wel een VIP ticket voor" Oscar" in Antwerpen op zondag zeker!!!
Gelukkig was die voorstelling in de namiddag om 15 u 15. Ware het niet dat er achteraf steeds een receptie bij hoort!!! Die receptie kon ik wel op mijn buik schrijven...:(
Ik had aan mijn nichtje gevraagd om mee te rijden want Stan is nog steeds immobiel wegens zijn knie prothese.
Mijn nichtje zou zelf met de auto rijden en dan konden we na het stuk dadelijk naar huis komen. We spraken af dat ik om 13 u bij haar zou zijn. Ik liet mijn auto daar staan zodat ik achteraf ineens naar Mol kon rijden. Daar aangekomen zei ze dat haar man zou rijden en ons ging weg brengen en komen halen. We stonden vertrekkensklaar toen de buurvrouw in volle paniek kwam aangelopen. Ze had zichzelf buiten gesloten! Er werd eerst naar een slotenmaker gebeld. Het leek een chinees te zijn die engels sprak... Het zou 2 uren duren eer hij daar was. Dat leek ons helemaal niet koosjer.
De buurvrouw is dan bij ons in de auto gestapt. We brachten haar naar haar zus.
Onderweg hebben we ons te pletter gelachen. Eerst en vooral belde ze de slotenmaker af en zei dat ze de sleutel had gevonden. Ze kreeg als antwoord: "Oh dat is een koede mop!".
We fantaseerden erop los: dat het een gokchinees zou zijn die buiten zijn uren bij de mensen ging inbreken enz...
Achteraf vernamen we dat haar zus een sleutel van haar huis gevonden had en ze kon terug binnen.
Onderweg naar Antwerpen zeiden we tegen mekaar: "Als we met dat stuk niet zo erg moeten lachen als nu, gaan we onder de pauze naar huis."
Maar het tegendeel was waar: het stuk was HILARISCH! Echt een goede komedie met ras acteurs!
We reden vlug naar huis achteraf en ik was ruim op tijd in Mol.
Tot zover de pieken.
Gisteren kreeg ik de schrik van mijn leven.
Omstreeks 10 u kreeg ik telefoon van mijn ex: "ik heb juist telefoon gekregen: Tim is niet aangekomen op zijn werk!" Hij was in het huis van Tim en zag dat de auto weg was. Mijn hart stond even stil en ik ging in overdrive! Tim nam ook zijn gsm niet op.
Ik belde dadelijk naar het werk en zij wisten mij eveneens te vertellen dat de auto van Tim er niet stond! Zo gauw ze iets wisten, zouden ze het mij laten weten.
Even daarna kreeg ik telefoon van zijn overste. Zij was niet in het gebouw maar op een andere locatie. Daarom had ze geen sms gekregen, zei ze. Gewoonlijk krijgt ze een sms van Tim als hij zich overslapen had. Dus : zij ook ongerust! Zij had iets ingesproken op zijn gsm en een sms gestuurd met de vraag om haar aub iets te laten weten.
Rond 10 u 30 kreeg ik telefoon (een 03 nummer). Ik zei mijn naam en kreeg aan de andere kant te horen: "dag ma". Ik sprong een gat in de lucht!!! Ik heb hem dat ook gezegd dat ik HEEL blij was om hem te horen en dat ik HEEL ongerust geweest was. Hij was gewoon overslapen : tot 9 u notabene!
Nadien belde ik zelf terug naar zijn overste en zei wist mij te vertellen dat heel Waterwegen en Zeekanaal op zijn kop stond van ongerustheid!!!
Het doet wel goed om te vernemen dat iedereen zo met mijn zoon begaan is. Gisteravond heb ik hem gezegd dat hij ALTIJD een sms moet sturen als hij te laat is en hij gaat dat doen. :)
Vrijdag gingen we voor de laatste keer naar de psychologe. Hij is "ontslagen". Volgens haar gaat het zeer goed met hem en kan de begeleidster van begeleid wonen het verder opvolgen.
Eind goed al goed.
Van de jongste zoon kreeg ik weerom een paar mails waar ik ondersteboven van was! Bij de ene mail weet ik ondertussen dat het lag aan "duidelijkheid". Ik was niet "duidelijk" genoeg.
Over de andere mail kreeg ik achteraf excuses.
Maandag kreeg ik ook nog telefoon van zijn begeleidster ivm zijn werk. Zij had niets dan lof over hem: hij doet het HEEL goed, maakt enkel kleine foutjes, goede omgang met de collega's enz...
Eén minpuntje: hij is traag. Maar dat zou geen invloed hebben op de evaluatie.
Deze rollercoaster maakte ik mee op 4 dagen tijd. Het was "de moeite".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten