Dinsdag reed ik naar Antwerpen Luchtbal naar een school voor bijzonder onderwijs.
Tegen Bert had ik lang op voorhand aangekondigd dat ik die dinsdag niet kon komen poetsen en daarom was ik op maandag geweest.
Ik nam de trein en tram omdat ik in Antwerpen niet durf te rijden met de auto en ook om de files op de autosnelweg te vermijden.
De tram stopte bijna aan de poort voor de school maar ik slaagde erin om in de verkeerde richting te stappen. En probeer in Antwerpen maar eens de weg te vragen!!! Niemand spreekt daar nog Vlaams!
Om dan nog maar te zwijgen over het feit dat ze daar weg of pad kennen...
Daarom belde ik maar naar Marc (mijne partner van de inleef) en na 3 pogingen loodste hij mij naar de school.
Ik was op tijd thuis zodat ik 's avonds nog naar een voorstelling van toneel kon gaan in Wiekevorst.
Woensdagnamiddag woonde ik een toneelvoorstelling bij in Tongerlo en 's avonds moest ik zelf spelen.
Dinsdagavond toen ik op de voorstelling in Wiekevorst zat, had ik een bericht op mijn voicemail : of ik donderdagavond een inleef kon gaan doen in Wuustwezel om iemand te vervangen.
Dat ging.
Dus reed ik gisterenavond naar Wuustwezel: niet bij de deur trouwens.
Het was dan ook nog een "inleef bis" , dus moest mijn laptop mee met de power point erop. Toch wel een beetje stress want het was HEEL lang geleden dat ik die "bis" nog eens gedaan had.
Marc had gevraagd om goed op tijd te komen want alles moest nog geïnstalleerd worden.
Ik vertrok om 16 u 45 en mijn gps gaf al een alternatieve weg aan omdat de autosnelweg vol zat!
Dan maar kleine wegen volgen: donker , regen en druk! Om 18 u 10 arriveerde ik aan de school.
Ik belde naar Marc om te zeggen dat ik er was maar het was voicemail.
Om 18 u 30 ben ik uitgestapt en op zoek gegaan naar de zaal.
Het is allemaal heel goed meegevallen en de mensen waren super content!
In de loop van de avond kreeg Marc pas het bericht binnen van zijn voicemail. Het schoolgebouw was helemaal in beton en daarom was er waarschijnlijk geen bereik.
Geen bereik! Dat klopte.
Ik had bij Tim een briefje op tafel gelegd dat ik na de inleef nog zou binnen komen: waarschijnlijk om ongeveer 23 u 30???
Toen ik bijna thuis was, kreeg ik een sms dat er iets op mijn voicemail stond.
Ik stapte binnen bij Tim en vroeg hem of hij ook zoveel last had gehad van de file? Hij antwoordde dat het nogal meeviel en dat het hetzelfde was als elke dag. Toen vroeg hij of ik mijn voicemail al beluisterd had? Dat heb ik toen gedaan. Ik hoorde mijn ex heel verward zeggen: "Onze Tim is met zijn auto in de gracht gereden!" Meer niet.
Ik ging dadelijk in de garage kijken en miszag niets aan de auto: hij stond op te laden.
Tim vertelde dat hij te kort in een straatje gedraaid was, over de gracht gereden en in een veld in het slijk vast gereden was. Hij belde naar de Renault en zij vertelden dat ze niet tussen kwamen in zulke zaken! Toen wilde hij naar zijn vader bellen maar zijn gsm was plat.
Hij is dan op zoek gegaan naar een telefoon in een dichtst bijzijnde boerderij om zijn vader op te bellen (chapeau!).
Uiteindelijk hebben ze een boer moeten aanspreken met een tractor om te depanneren.
Ze zijn dan pas kunnen gaan eten en de auto hebben ze afgespoten met de hoge druk reiniger.
De schoenen van Tim zaten onder het slijk evenals de onderkant van zijn broek.
Hij had zelf een andere broek uit de kast gehaald en aangedaan (weer chapeau!) .
Ik heb dan nog maar vlug de gang wat opgekuist want die lag ook vol slijk en de schoenen buiten onder het afdak gezet om te drogen.
Deze voormiddag belde ik naar de garage en het klopt inderdaad dat de bijstand niet geldt voor ongevallen. Alleen als er iets aan de auto zelf is : de batterij enz..
Tim zal dan toch bij Touring Wegenhulp moeten blijven om zulke pannes te komen verhelpen.
De schoenen zijn ondertussen ook afgewassen en ze steken vol keukenrolpapier. De broek is gewassen en de garage is uitgemest : die lag ook nog vol koeienmest.
Gelukkig had ik die telefoon niet gehoord tijdens de inleef want dan was ik weer heel ongerust geweest!!!
Ook bij Bert is het maar goed dat ik pas achteraf alles verneem.
Hij ging verleden vrijdag naar een optreden waarvoor hij een bus en een belbus moest nemen.
Ik had de taxi geregeld om achteraf naar huis te komen.
Hij had zelf de belbus geregeld.
Nadien krijg ik van hem een mail met de gedetailleerde uitleg hoe alles verlopen is.
Hij had de belbus gemist en was gaan raad vragen in een café. (chapeau!)
Alles is uiteindelijk ook goed gekomen en hij was op tijd in de zaal. Het bijzonderste is dat hij zelf niet met de auto gereden heeft, want dat is mijn grootste zorg...
En zo stopt die zorg nooit!
Volgende week ga ik weer een inleef geven in Diepenbeek : op dinsdagvoormiddag.
Na de middag kan ik van daaruit rechtstreeks naar Diest rijden zo hoef ik Bert niet te verwittigen.
Nadien staan er nog 4 inleven gepland maar ik vermoed dat er nog kunnen bijkomen...
Volgende week ook nog eens met Tim naar Mechelen naar de psychologe en zo stop het nooit!!!
Ik hoop dat er mij nog een lang leven beschoren is, zodat ik al deze dingen nog lang kan doen.:)
