Zoveel neerslag (regen) er was, zoveel zon was er de voorbije week.
Er werd dus in volle vitesse gefilmd!
Maandag moest ik al om 9 u in de schminkstoel zitten en daarom vertrok ik zondagavond al richting zee. Ik had gevraagd om zo laat mogelijk te komen vermits ik nog van alles in orde moest maken ivm mijn bezigheden van de maandag: dwz was en strijk en voorbereidingen treffen voor de zoon.
Om 22 u 53 arriveerde ik in Oostende waar men mij kwam ophalen om naar het hotel in Oostduinkerke te voeren. Daar werden wij opgewacht door één held en nog wat medewerkers.
Na nog wat T.V. gekeken te hebben, kroop ik onder de wol.
's Morgens werd ik opgehaald door een productie medewerkster om naar de set te rijden.
Een ontbijt stond te wachten en de schminkster ook.
Mijn wachttijd duurde tot 's middags!!! Gelukkig was er veel zon en aangenaam gezelschap!
Normaal moest ik maar één scene opnemen en die stond erop juist voor de lunch.
Tijdens de lunch vroeg de regisseur of ik nog wat kon blijven om nog een scene op te nemen. Deze scene was tijdens de regenweek gedraaid zonder mij. Maar eigenlijk kwam ik daar ook in voor...
Dus : opnieuw opnemen dan maar! Deze keer in de zon!
Ik had gedacht om in de vroege namiddag thuis te komen zodat ik nog wat kon strijken; maar "mis poes"! Rond 19 u 30 kwam ik aan. Ik ben dan maar onmiddellijk aan de strijk begonnen en in een record tempo toch nog een hele berg verwerkt.
Dinsdagmorgen ging ik nog vertellen in het sprookjesbos en daarna heb ik de rest van de strijk gedaan. Zo kon ik alles meenemen naar Diest.
Woensdag had ik weer een draaidag. Maar ik moest er pas op de middag zijn.
Het was weerom heel leuk om te doen. Tussen de opnames door wordt er veel plezier gemaakt!
's Avonds was ik weer rond 19 u 30 thuis.
Donderdag was mijn laatste verteldag in het sprookjesbos. Het waren super brave kindjes en ik ben met een heel voldaan gevoel huiswaarts gekeerd.
Tot ik op de middag thuis telefoon kreeg van de vrouw van mijn neef. Heel vrolijk nam ik de telefoon op. Tot ze zei : "Ik heb heel slecht nieuws: Jan is deze morgen overleden." Ik dacht eerst dat het een grap was. Jan was een echte grapjas. Hij kon als de beste moppen tappen! Veertien dagen geleden hadden we nog samen gefeest met de neven en nichten van de familie Witvrouwen. Hij was zoals gewoonlijk de moppentapper van dienst!
Maar toen begon ze verder te vertellen dat hij zich niet goed voelde de voorbije nacht en dat ze dachten dat hij de griep kreeg omdat zijn dochter ook griep had...
Hij wilde terug in zijn bed gaan maar viel neer in de gang. Hartfalen!
Zijn vrouw vroeg of ik de familie kon verwittigen en ik heb aan iedereen een mail gestuurd.
Mijn zus , die op vakantie is in Spanje, belde ik op. Ook zij dacht dat het een grap was. Mijn nichtje belde ik op alsook mijn vader. Hij was er niet goed van: Jan is de zoon van zijn zus en die familie is al heel erg uitgedund. Tante en nonkel zijn jong gestorven en 2 jaar geleden stierf Herman, de broer van Jan. Alleen de 2 meisjes blijven nog over...
Het is allemaal zo onwezenlijk , onbegrijpbaar en NIET EERLIJK!!!
Donderdagavond moest ik nog gaan repeteren in Oevel. Ik had mijn teksten ZO goed gestudeerd en ik kon er niets meer van! Gelukkig werd de repetitie op tijd gestopt want vrijdagmorgen moest ik weer vroeg op de set zijn.
Ik kon meerijden met een medewerker die in Geel woont zodat ik nog kon gaan repeteren.
Maar dan moest ik 's morgens wel om 5 u 45 in Olen aan het station zijn.
Mijn call was om 7 u 45 en we kwamen mooi op tijd om 7 u 40 in Oostduinkerke aan. Gelukkig hebben we geen file gehad (wat HEEL uitzonderlijk is!!).
Mijn verstand even op nul gezet en even mijn energie gebruikt om de opnames tot een goed einde te brengen. Weer leuke momenten beleefd bij een stralende zon...
Na de lunch werd ik terug naar het station van Oostende gevoerd zodat ik tot Olen kon sporen , waar mijn auto geparkeerd stond.
Aan het station werd ik nog maar eens herkend door een groep schoolkinderen en er werden weer menige foto's genomen!
Zaterdag gingen we op daguitstap naar Bergen (Mons) met de sprookjesvertellers , de gidsen en vrijwilligers van Westerlo. We werden rond geleid door een gids en na het middagmaal bezochten we een militair kerkhof en een brouwerij. Een aangename dag bij een stralend zonnetje!
De zorgen die ik maakte, hadden betrekking op Tim.
Hij moet nog elke maand naar de psychologe in Mechelen en omdat ik deze keer niet mee kon wegens opnames ging hij zelf met zijn auto rijden.
De afspraak was om 15 u en duurde tot 16 u. Om 17 u was hij nog niet thuis maar ik maakte me nog geen zorgen: misschien heel druk , file .....
Om 18 u nog altijd GEEN Tim! Nu begon ik mij toch wel echt zorgen te maken. Ik durfde niet bellen want dan zou hij misschien te erg schrikken! Om 18 u 10 stuurde ik een sms: "Nu begin ik mij toch wel zorgen te maken , hoor!" Hij stuurde terug: "Ik zat vast op de parking. Ben nu onderweg."
Hoe kan je nu vast zitten op een betaalparking? Misschien een andere auto die erachter was komen staan? Ik had alles zo goed voorbereid met hem: de wegbeschrijving , de parking , het parkeergeld...
Tien minuten voor 19 u kwam hij helemaal overstuur thuis aan! Hij gooide zijn spullen neer en vertrok hals over kop naar zijn vader om te gaan eten!
Ik kon nog net vragen wat er gebeurd was. Hij had zijn auto geparkeerd op de parking die wij gewoonlijk gebruikten maar daar waren ze aan 't werken. Toen hij terug kwam, was het hek dicht en vast! Hij ging in het gebouw ernaast vragen wat hij moest doen en die gaven hem de raad om de politie op te bellen. De politie raadde hem aan om de firma te bellen die de werken uitvoert.
Het was een firma van Arendonk!!! Zij beloofden om tegen 17 u 30 daar te zijn maar het werd 18 u!
Tim is een paar keer weg en weer gelopen en is daarbij zijn papieren ook nog kwijt geraakt die hij bij de psychologe gekregen had!
Zijn volgende afspraak staat genoteerd op een vrijdag dat ik weer niet mee kan.
Ik heb dus gebeld naar de politie van Mechelen om te vragen hoe lang die werken gingen duren; VIJF JAAR alstublieft!!! Eind oktober gaan ze dan ook nog eens werken in de straat waar Indigo is en begin dan maar eens een parkeerplaats te zoeken. Openbaar vervoer is ook geen optie want die rijden dan ook niet in die straat!
Daarna belde ik naar Indigo om dit probleem aan te kaarten en zij gaven mij een alternatief om te parkeren (ondergrondse parking). Maar ik durf Tim daar niet onvoorbereid naartoe sturen! Daarom heb ik de afspraak een week laten opschuiven zodat ik kan meerijden.
Eindigen doe ik met een positieve noot.
Bert is sinds vandaag aan zijn stage begonnen en alles is goed meegevallen! :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten