zondag 25 oktober 2015

Parijs

Vrijdag 16 oktober vertrokken we op een onmenselijk vroeg uur naar Mol waar we in de bus van "Carolus reizen" moesten stappen.
Donderdagavond had ik nog repetitie gehad in Oevel en ik kwam samen met Stan aan in mijn appartement. Onmiddellijk gaan slapen , ging toch niet en we keken nog wat T.V. tot middernacht.
Om 4 uur liep de wekker af!!! Een super kort nachtje We konden natuurlijk ook niet snel de slaap vatten...
De bus vertrok stipt om half 6 en Lea was al heel vlug in dromenland.
Onderweg stopten we in Péronne , waar we tijd kregen om een ontbijt te nuttigen. Toen was ik wakker natuurlijk!
De weg naar Parijs werd verder gezet en bij aankomst zouden we een rondrit maken langs de Arc de Triomphe, Champs-Elysées, Place de la Concorde en daarna stond Ile de la Cité op het programma voor een geleide wandeling.
Die geleide wandeling konden we op onze buik schrijven. We hadden uren in de file gestaan en daardoor was het Quartier Latin , de Notre Dame en Sainte Chapelle in het water gevallen.
De gids beloofde om die gemiste dingen op zondag te doen.
Na de middag bezochten we de Opéra Garnier met uitleg van een Nederlandse gids (een ECHTE Hollandse!!!)
Onze gids toonde ons nog de prachtige koepel van Galeries Lafayette en dan reden we eindelijk naar ons hotel! We installeerden ons op de kamers en mochten vrij iets kiezen om te dineren.
Wij trokken naar een Italiaan naast het hotel. Toen we daar kwamen, zagen we verschillende mensen van onze groep zitten. Het was er heel gezellig en we hebben lekker gegeten.
Zaterdag begon onze dag met een bezoek aan de Esplanade met La Grande Arche van La Défense.
Na een korte rit genoten we vanaf Place Trocadéro van een prachtig uitzicht op de Eiffeltoren.
We bezochten Hôtel des Invalides en na de groet aan Napoleon , reden we via de mooiste brug over de Seine, Pont Alexandre-III , naar het Louvre en wandelden vervolgens door le Jardin des Tuileries.
We mochten vrij gaan middagmalen en iedereen trok weer naar hetzelfde etablissement: een self service!
Na de middag stond er een geleid bezoek aan Montmartre op het programma. De lenigsten onder ons beklommen de vele trappen en de anderen (waaronder ikzelf) namen een soort trammetje.
We kuierden langs de Sacré Coeur en door verschillende straatjes, waar beroemde kunstenaars als Van Gogh, Picasso en Toulouse-Lautrec ooit hebben verbleven.
Ons avondmaal was besteld in een restaurant voor iedereen die er wilde aan deelnemen. Wij zaten aan een tafel van acht en we hebben ons heel goed geamuseerd en lekker gegeten ook natuurlijk!
Na de maaltijd maakten we een rondrit door het verlichte Parijs: de Lichtstad!
Zondag bezochten wij Tour Montparnasse vanwaar we een prachtig uitzicht op Parijs hadden vanuit de lucht.
Daarna haalden we de geleide wandeling van vrijdag in: Ile de la Cité, Quartier Latin en de Notre Dame. Dan naar Centre Pompidou voor een geleide wandeling langs Tour Saint Jacques, Forum des Halles, Hôtel de Ville.
Na de middag stond er een boottocht op de Seine geprogrammeerd. Onze gids wou op het laatste nippertje nog iets laten zien maar wij hadden vreselijke honger. Bij ons gezelschap waren 2 weduwen van Bergom en die hadden OOK honger. Toen hebben wij (zonder iets te zeggen tegen de gids) het gezelschap verlaten en het eerste het beste restaurantje binnen geglipt. Daar zagen we nog 3 mensen van onze groep zitten! Zij hadden eveneens afgehaakt.
Wij hebben een snelle hap genomen want meer zat er niet in! Achteraf hoorden we van de anderen dat ze onderweg een broodje hadden moeten kopen en het al wandelend opeten...
Gelukkig zaten wij niet ver van de bus verwijderd en waren we stipt op tijd om de reis verder te zetten.
De boottocht startte om 15 u en zou anderhalf uur duren. Daar hebben we Parijs vanop het water gezien. Weer iets anders!
Na een uurtje zat de boottocht erop en vertrokken we huiswaarts.
In Péronne stopten we weer om een avondmaal te nemen en om 22 u 30 arriveerden we in Mol.
Thuis gekomen, ben ik dadelijk bij Tim binnen gegaan en de volgende dag begonnen de dagelijkse beslommeringen weer : inclusief de zorgen voor de zonen en mijn vader.
Maar we hebben een onvergetelijke herinnering die niemand ons nog kan afnemen!










donderdag 15 oktober 2015

Binnenste buiten

Onze activiteiten bij de V.V.A. hebben als titel: "binnenste buiten activiteiten".
Dinsdagavond ging het over "autisme en medicatie". Een psychiater kwam de avond leiden.
Er was uitzonderlijk veel volk: heel veel mensen die ik nog nooit had gezien op onze bijeenkomsten.
Mensen van Ravels, Hoogstraten, Aarschot , Oud Turnhout...
De evaluatie papieren die achteraf werden ingevuld, waren vol lof voor de spreker!
De dokter wist goed waarover hij sprak. Hij had ook veel begrip voor mensen met a.s.s.
Voor a.s.s. kan geen medicatie gegeven worden , maar wel voor : depressie, psychosen, angststoornissen, slaapproblemen, epilepsie en Gilles de la Tourette.
Hij legde het duidelijk uit. Er treedt geen verslaving op bij het nemen van die medicijnen.
Je moet het zo bekijken : als je diabetes hebt, is er een defect in je alvleesklier en moet je insuline gebruiken om je leven op een aangename manier te kunnen verder zetten. Dit is levenslang.
Als je een defect hebt in je hersenen, moet je ook levenslang medicatie blijven nemen om probleemloos te kunnen verder leven.
Binnenste buiten was ik ook van onze laatste filmdag op maandag.
De film "Helden van de zee" is ingeblikt.
Maandag moest ik om 10 u 45 in het station van Genk zijn. Schmink om 11 u.
Men had gevraagd om zoveel mogelijk met de trein te komen omdat er weinig parking was.
Zondag drukte ik mijn trein ticket af via internet. Sinds ik 65 geworden ben, spoor ik voor 6 euro als ik na 9 u vertrek. De betaalsite deed wat moeilijk en gaf een technisch probleem aan nadat ik al betaald had. Ik begon opnieuw en deze keer lukte het wel. Achteraf zaten er 2 tickets van 6 euro in mijn mailbox!!! In Olen zou ik vertrekken om 8 u 48. Geen probleem dacht ik! Ik neem die 2 tickets mee en gebruik dat eerste tot Mol (daar was het na 9 u).
Na Mol kwam de kaartjesknipper en ik gaf mijn tweede ticket. Oei! Probleem! "Mevrouw", zei hij "jij bent voor 9 u vertrokken in Olen." Op mijn ticket stond immers : Olen - Knokke!
Ik repliceerde dat ik dat goed wist maar dat ik nog een ander ticket had tot Mol.
"Ah, mag ik dat dan eens zien?" vroeg hij. Ik toonde het. Maar daarop stond ook : Olen-Knokke!
"Jij bent niet in regel! je moet een apart ticket tot Mol hebben!" was zijn uitleg.
Toen begon ik een hele uitleg te doen over mijn moeilijkheden op de computer en dat die 2 x 6 euro WEL van mijn rekening waren gegaan!!!
Ik vroeg of die 6 euro niet genoeg was om tot in Mol te geraken? En hoeveel ik dan nog moest bijleggen? Hij ging informeren bij de machinist denk ik want even daarna kwam hij terug met de mededeling: "Allee, voor 1 keer zal ik dit door de vingers zien MAAR je bent NIET IN ORDE!!!"
Een ritje Olen-Mol kost 3 euro!! Dus was ik toch nog de pineut: 3 euro verlies!
Daarna begon alles de goede richting in te gaan. Ik was goed op tijd in Hasselt, alwaar ik de bus nam tot Genk station. Om 10 u 30 was ik er al en de schminkster kwam me al tegemoet.
Op het perron waren ze al aan 't draaien met de helden en om 12 u 07 zou de trein vertrekken naar Knokke.
Het was weer een super blij weerzien!!!
De ganse namiddag werd er in de trein gefilmd, gelachen, gegeten en in elk station uitgestapt om van het zonnetje te genieten! ZALIG!
Op de terugweg stapte ik uit in Gent om vandaar naar Antwerpen en Olen te sporen.
Alle acteurs kregen een oorverdovend applaus van de crew en ik ben helemaal binnenste buiten en met een dubbel gevoel naar huis gekomen.
Dit avontuur is ten einde en ik denk er met een heel warm hart aan terug. Ben natuurlijk HEEL benieuwd naar het resultaat...
Nog een binnenste buiten gevoel had ik deze week toen ik mijn nonkel (met dementie) bij mijn nichtje in het kapsalon zag.
Hij is weer erg achteruit gegaan. Spreekt de hele tijd tegen zichzelf alsof hij een vriend naast hem heeft en wil altijd maar weg en naar huis. In een winkel had hij snoepjes uit het rek genomen, die waren aan zijn gebit blijven plakken en hij had zijn gebit uitgedaan. Wist natuurlijk niet meer waar en de ganse winkel moest mee gaan zoeken. 's Nachts staat hij op om alles te verplaatsen in huis. Hij steekt de propere was in vuil water en heeft ook mijn tante al buiten gesloten. Schrijnende taferelen!
Morgenvroeg om 5 u 30 moeten we al in Mol zijn bij Carolus reizen om naar Parijs te vertrekken.
Normaal gingen we samen met onze vrienden van Begijnendijk. De vrouw liet deze morgen weten dat ze ziek is en niet mee kan. Haar man gaat alleen mee. Ik zal mijn mannetje moeten staan tussen 2 mannen! (hahaha)
Alles nog in orde gebracht bij Tim (stappenplannetje en kleding) en "Paris, here we come!"













maandag 5 oktober 2015

Zon, zee, zorgen en verdriet.

Zoveel neerslag (regen) er was, zoveel zon was er de voorbije week.
Er werd dus in volle vitesse gefilmd!
Maandag moest ik al om 9 u in de schminkstoel zitten en daarom vertrok ik zondagavond al richting zee. Ik had gevraagd om zo laat mogelijk te komen vermits ik nog van alles in orde moest maken ivm mijn bezigheden van de maandag: dwz was en strijk en voorbereidingen treffen voor de zoon.
Om 22 u 53 arriveerde ik in Oostende waar men mij kwam ophalen om naar het hotel in Oostduinkerke te voeren. Daar werden wij opgewacht door één held en nog wat medewerkers.
Na nog wat T.V. gekeken te hebben, kroop ik onder de wol.
's Morgens werd ik opgehaald door een productie medewerkster om naar de set te rijden.
Een ontbijt stond te wachten en de schminkster ook.
Mijn wachttijd duurde tot 's middags!!! Gelukkig was er veel zon en aangenaam gezelschap!
Normaal moest ik maar één scene opnemen en die stond erop juist voor de lunch.
Tijdens de lunch vroeg de regisseur of ik nog wat kon blijven om nog een scene op te nemen. Deze scene was tijdens de regenweek gedraaid zonder mij. Maar eigenlijk kwam ik daar ook in voor...
Dus : opnieuw opnemen dan maar! Deze keer in de zon!
Ik had gedacht om in de vroege namiddag thuis te komen zodat ik nog wat kon strijken; maar "mis poes"! Rond 19 u 30 kwam ik aan. Ik ben dan maar onmiddellijk aan de strijk begonnen en in een record tempo toch nog een hele berg verwerkt.
Dinsdagmorgen ging ik nog vertellen in het sprookjesbos en daarna heb ik de rest van de strijk gedaan. Zo kon ik alles meenemen naar Diest.
Woensdag had ik weer een draaidag. Maar ik moest er pas op de middag zijn.
Het was weerom heel leuk om te doen. Tussen de opnames door wordt er veel plezier gemaakt!
's Avonds was ik weer rond 19 u 30 thuis.
Donderdag was mijn laatste verteldag in het sprookjesbos. Het waren super brave kindjes en ik ben met een heel voldaan gevoel huiswaarts gekeerd.
Tot ik op de middag thuis telefoon kreeg van de vrouw van mijn neef. Heel vrolijk nam ik de telefoon op. Tot ze zei : "Ik heb heel slecht nieuws: Jan is deze morgen overleden." Ik dacht eerst dat het een grap was. Jan was een echte grapjas. Hij kon als de beste moppen tappen! Veertien dagen geleden hadden we nog samen gefeest met de neven en nichten van de familie Witvrouwen. Hij was zoals gewoonlijk de moppentapper van dienst!
Maar toen begon ze verder te vertellen dat hij zich niet goed voelde de voorbije nacht en dat ze dachten dat hij de griep kreeg omdat zijn dochter ook griep had...
Hij wilde terug in zijn bed gaan maar viel neer in de gang. Hartfalen!
Zijn vrouw vroeg of ik de familie kon verwittigen en ik heb aan iedereen een mail gestuurd.
Mijn zus , die op vakantie is in Spanje,  belde ik op. Ook zij dacht dat het een grap was. Mijn nichtje belde ik op alsook mijn vader. Hij was er niet goed van: Jan is de zoon van zijn zus en die familie is al heel erg uitgedund. Tante en nonkel zijn jong gestorven en 2 jaar geleden stierf Herman, de broer van Jan. Alleen de 2 meisjes blijven nog over...
Het is allemaal zo onwezenlijk , onbegrijpbaar en NIET EERLIJK!!!
Donderdagavond moest ik nog gaan repeteren in Oevel. Ik had mijn teksten ZO goed gestudeerd en ik kon er niets meer van! Gelukkig werd de repetitie op tijd gestopt want vrijdagmorgen moest ik weer vroeg op de set zijn.
Ik kon meerijden met een medewerker die in Geel woont zodat ik nog kon gaan repeteren.
Maar dan moest ik 's morgens wel om 5 u 45 in Olen aan het station zijn.
Mijn call was om 7 u 45 en we kwamen mooi op tijd om 7 u 40 in Oostduinkerke aan. Gelukkig hebben we geen file gehad (wat HEEL uitzonderlijk is!!).
Mijn verstand even op nul gezet en even mijn energie gebruikt om de opnames tot een goed einde te brengen. Weer leuke momenten beleefd bij een stralende zon...
Na de lunch werd ik terug naar het station van Oostende gevoerd zodat ik tot Olen kon sporen , waar mijn auto geparkeerd stond.
Aan het station werd ik nog maar eens herkend door een groep schoolkinderen en er werden weer menige foto's genomen!
Zaterdag gingen we op daguitstap naar Bergen (Mons) met de sprookjesvertellers , de gidsen en vrijwilligers van Westerlo. We werden rond geleid door een gids en na het middagmaal bezochten we een militair kerkhof en een brouwerij. Een aangename dag bij een stralend zonnetje!
De zorgen die ik maakte, hadden betrekking op Tim.
Hij moet nog elke maand naar de psychologe in Mechelen en omdat ik deze keer niet mee kon wegens opnames ging hij zelf met zijn auto rijden.
De afspraak was om 15 u en duurde tot 16 u. Om 17 u was hij nog niet thuis maar ik maakte me nog geen zorgen: misschien heel druk , file .....
Om 18 u nog altijd GEEN Tim! Nu begon ik mij toch wel echt zorgen te maken. Ik durfde niet bellen want dan zou hij misschien te erg schrikken! Om 18 u 10 stuurde ik een sms: "Nu begin ik mij toch wel zorgen te maken , hoor!" Hij stuurde terug: "Ik zat vast op de parking. Ben nu onderweg."
Hoe kan je nu vast zitten op een betaalparking? Misschien een andere auto die erachter was komen staan? Ik had alles zo goed voorbereid met hem: de wegbeschrijving , de parking , het parkeergeld...
Tien minuten voor 19 u kwam hij helemaal overstuur thuis aan! Hij gooide zijn spullen neer en vertrok hals over kop naar zijn vader om te gaan eten!
Ik kon nog net vragen wat er gebeurd was. Hij had zijn auto geparkeerd op de parking die wij gewoonlijk gebruikten maar daar waren ze aan 't werken. Toen hij terug kwam, was het hek dicht en vast! Hij ging in het gebouw ernaast vragen wat hij moest doen en die gaven hem de raad om de politie op te bellen. De politie raadde hem aan om de firma te bellen die de werken uitvoert.
Het was een firma van Arendonk!!! Zij beloofden om tegen 17 u 30 daar te zijn maar het werd 18 u!
Tim is een paar keer weg en weer gelopen en is daarbij zijn papieren ook nog kwijt geraakt die hij bij de psychologe gekregen had!
Zijn volgende afspraak staat genoteerd op een vrijdag dat ik weer niet mee kan.
Ik heb dus gebeld naar de politie van Mechelen om te vragen hoe lang die werken gingen duren; VIJF JAAR alstublieft!!! Eind oktober gaan ze dan ook nog eens werken in de straat waar Indigo is en begin dan maar eens een parkeerplaats te zoeken. Openbaar vervoer is ook geen optie want die rijden dan ook niet in die straat!
Daarna belde ik naar Indigo om dit probleem aan te kaarten en zij gaven mij een alternatief om te parkeren (ondergrondse parking). Maar ik durf Tim daar niet onvoorbereid naartoe sturen! Daarom heb ik de afspraak een week laten opschuiven zodat ik kan meerijden.
Eindigen doe ik met een positieve noot.
Bert is sinds vandaag aan zijn stage begonnen en alles is goed meegevallen! :)