Familie en "aangelegenheden"

Zondag 14 juni vierden we mijn vader zijn 92 ste verjaardag in het restaurant waar we al sinds zijn 90 ste verjaardag feesten samen met zijn broers, zus en schoonzus.
Elke keer zijn die mensen ZO blij dat ze mekaar zien want anders komen ze mekaar enkel tegen bij begrafenissen.
Wat me bijzonder opviel was het gedrag van de jongste nonkel: hij is degene met "dementie".
Aan tafel zat hij met een grote slab en hij heeft de ganse tijd over het tafelkleed gewreven: altijd dezelfde beweging!
Hij is ook een paar keer opgestaan en zo maar weg gegaan. Mijn tante gaat hem dan elke keer terug halen.
Naar het toilet gaan , moet natuurlijk ook met begeleiding.
Mijn tante vertelde dat hij op een avond heel de tijd had gevraagd om "naar huis" te gaan. Als zij zegde dat ze thuis waren, bleef hij maar aandringen om naar huis te gaan. Natuurlijk bedoelde hij zijn ouderlijk huis! Toen tante zei dat hij mocht gaan maar dat zij niet meeging, stopte het gevraag.
Zij vertelde ook dat ze op een keer zei dat ze de tafel ging afruimen en ze vond de tassen , bestek enz. in de vuilbak.
"Bloempotten staan bij ons niet op de kast, maar achter de kast" vertelde ze.
De eersten die het feest verlieten waren zij en nonkel ging onder begeleiding van tante afscheid nemen van zijn broers en zus. Bij mijn vader aangekomen, nam hij het hoofd van vader en drukte dat tegen zijn borst terwijl hij zei: "Jij bent toch de mooiste hé!". Iedereen moest hier hartelijk om lachen maar ik hield het niet droog. Ik heb mij omgedraaid en ben een zakdoek gaan zoeken: ik vond dit ZO schrijnend!!!
De anderen gaf hij een hand terwijl mijn tante zei wie het was: hij kent NIEMAND meer!
Nadien hebben de anderen nog duchtig verder gefeest en de afspraak voor volgend jaar is weeral gemaakt!
Maandag ging ik Lore halen van school.
Normaal gaat mijn zus haar elke maandag ophalen en dan ga ik altijd tot bij haar want ze roept zo mooi op "tante Lea"!
Maar mijn zus en schoonbroer zijn op verlof en daarom ben ik 2 maandagen van dienst.
Maandag kwam ze als indiaantje uit de school want ze hadden de hele dag over indianen geleerd en er was zelfs iemand komen toneel spelen over indianen.
Ze vertelde honderduit in de auto en toen we bij mij aankwamen , ging ze al dadelijk in de "koekenkast" kijken. Ik had niet veel koeken meer maar wel smarties en daarvan smulde ze een potje leeg.
Ze keek graag T.V. en toen ze in de zetel zat , zei ze : "tante Lea , ik mag thuis NIET snoepen en GEEN T.V. kijken vandaag!" Ik vroeg : "oh , hoe komt het ? Ben je stout  geweest? " "Ja, " zei ze "ik heb de hele nacht iedereen wakker gehouden!"
Maar bij tante Lea mag ze wat meer hé!
De voorbije week heb ik eveneens nog wat familie aangelegenheden meegemaakt waar ik even van ondersteboven ben geweest maar ik heb een heerlijk vooruitzicht: morgen ga ik Lore weer halen van de school en we gaan pizza eten!

Rouwverwerking en ...

De voorbije dinsdag hadden we VVA vergadering die handelde over "rouwverwerking".
Het was de BESTE avond die we ooit gehad hebben!
Voor mij begon het al een beetje klungelachtig. Om 19 u kwam ik aan en de spreeksters arriveerden tegelijkertijd. Gewoonlijk is er op dinsdag "muziekschool" in het dorpshuis maar deze keer was de deur vast!
Ik nam mijn papieren erbij om de deur te kunnen openen maar ik vond ten eerste de badge al niet!
Daarom belde ik naar de verantwoordelijke en hij gidste mij via de telefoon naar het alarm. Blijkbaar had ik nog het oude code nummer want het alarm begon weeral oorverdovend te brullen!
Toen de verantwoordelijke mij het juiste nummer had gegeven, stopte het lawaai. Gelukkig!
Als we naar huis gingen, moesten we juist het tegenovergestelde doen.
De spreeksters waren medewerksters van een psychotherapeutische groepspraktijk.
Zij stelden zich voor en vertelden wat voor werk ze deden. Daarna vroegen ze aan de aanwezigen om zichzelf voor te stellen en te vertellen welke ervaring ze hadden met "rouwen".
Er is nog nooit ZO openhartig gepraat. Bij elke aanwezige werd er goede raad en uitleg gegeven.
Wat ik vooral heb onthouden, is dat mensen met a.s.s. een duidelijk begin en eindpunt van een belevenis nodig hebben! Ook wordt de impact van dieren soms VEEL belangrijker gevonden dan die van mensen. Als er iemand overlijdt in de leefwereld van een persoon met a.s.s., heeft het gevolgen als die persoon HEEL dicht bij hem of haar stond en als de leefwereld daarna HELEMAAL verandert!
Mensen met a.s.s. rouwen constant! Elke keer als er iets verandert in hun leven , moeten ze iets of iemand afgeven. Van thuis naar de kleuterschool, van de kleuterschool naar de lagere school, van de lagere school naar het middelbaar en ga zo maar verder...
De spreeksters vonden het schitterend dat onze groep het zo goed met mekaar kan vinden en dat we allemaal één voor één gemotiveerde mensen zijn die ALLES doen voor onze kinderen.

Woensdag reed ik over en weer naar Stan want donderdagmorgen om 8 u 30 hadden mijn zus en ik een ontbijt geregeld met onze vader die 92 jaar werd.
Het was super gezellig en vader heeft er blijkbaar ook erg van genoten.
Na de middag reed ik met Tim naar Mechelen naar de psychologe.

Deze middag reed ik naar Antwerpen. Ik moest een casting gaan doen voor Telenet.
Gratis met de bus naar Herentals want ik heb een omnipas gekregen sinds mijn verjaardag tot en met 31 augustus. Daarna met de trein met een goedkope seniorenkaart! Vijf en zestig worden heeft zo zijn voordelen!
In het casting bureau werd ik onthaald als een prinses! Ik moest een stukje spelen met Hilda (mijne compagnon van de bastards). De regisseur heeft heel erg gelachen met ons optreden en vond het HEEL GOED! Toen ik daar vertrok , zei de verantwoordelijke van het bureau dat ik een "revelatie" was en dat ze heel blij was dat ze mij had leren kennen!

Morgen komen onze vrienden op bezoek en zowel zij als wij kijken er enorm naar uit.
Zondag vieren we de verjaardag van vader in een restaurant samen met zijn broers en zus.
Ook weer een gebeurtenis om naar uit te kijken.

Verduidelijking , verjaardag en nog wat

Eerst en vooral wil ik mijn vorige blog verduidelijken.
De visa kaart van Tim heb ik wel duidelijk in mijn bezit!
Bij de psychologe in Mechelen werd de rekening voorgelegd en hij zei dat er twee firma's of "sites" zijn die zijn gegevens hebben en waar hij dus naar hartenlust kan bestellen zonder zijn kaart te gebruiken.
Ik moest even terug in de wachtzaal gaan zitten en de psychologe zou mij 10 minuten voor het einde van de sessie komen halen.
Zo gezegd , zo gedaan. Er waren afspraken gemaakt en de psychologe zei dat het eigenlijk haar schuld was omdat ze niet genoeg "duidelijkheid" had gegeven. Tim mag nog maar 175 euro per maand uitgeven aan bestellingen en zij gaat uitzoeken hoe hij eronder uit kan komen ivm die gegevens die opgeslagen zijn. Dat bedrag is voor hem een compensatie omdat hij : niet op café gaat, niet naar de cinema of theater of een ander optreden gaat. Kortom geen geld uitgeeft aan het uitgangsleven. Hij mag ook maar op bepaalde dagen op die sites kijken en maar 1 keer op die dag.
Voordien keek hij elke dag en ook verschillende keren per dag.
Die sites zijn erop gemaakt om alles zo perfect mogelijk en oogverblindend voor te stellen!
Maar hij heeft nu toch maar een VEEL te dure balpen besteld!!!

Verleden week is het mijn verjaardag geweest: 65 jaar en op pensioen!
Alhoewel ik geen verschil voel en WAT is pensioen? Minder werken is voor mij in elk geval geen optie!
Maar mijn verjaardag heb ik wel uitgebreid gevierd.
Op zondag 31 mei had ik het boswachtershuis in Westerlo gereserveerd voor een feestje met de familie. Zowel de familie van Stan als mijn familie waren aanwezig. Het weer was niet om over naar huis te schrijven maar ik heb er enorm van genoten. We zijn zelfs nog in het bos gaan wandelen en hebben kaboutertjes gespot.
En dat vieren ging maar verder.
Op maandag ging ik op restaurant met een vriendin.
Op woensdag reden Stan en ik naar Breda naar Ikea met een bon van 50 euro die ik van Bert had gekregen: leuke spulletjes gekocht!
Op zaterdag was er een bijeenkomst van ons vriendengroepje bij mij thuis. WEER super fijne cadeautjes gekregen en een gezellige avond doorgebracht.
Vandaag, maandag, had mijn lievelingsnichtje een verrassing voor mij in petto. Ik moest om 12 u 30 bij haar zijn en we reden naar een restaurant waar ze gereserveerd had voor ons beiden!
Van haar kreeg ik de leukste verjaardagskaart die ik ooit gezien heb! Een foto van prinses Kate van Engeland met de tekst: Queen for a day! Vandaag ben jij het stralende middelpunt. Exclusief genieten. Gelukwensen. Een toost op jou! Geniet als een echte VORSTIN!
Zaterdag komen onze beste vrienden ook nog op bezoek. Ook nog iets om naar uit te kijken want het is heel lang geleden dat we ze nog gezien hebben en de man heeft onlangs een zware operatie ondergaan.

Morgenavond hebben we een VVA avond over rouwverwerking bij mensen met a.s.s.
Ik ben heel benieuwd. Mijn zonen hebben alleen nog maar het verlies van mijn moeder bewust meegemaakt en Tim zei me dat hij daar niets meer over weet!

Bert is ondertussen volop bezig met te solliciteren her en der. Regelmatig houdt hij mij op de hoogte van de gesprekken. Maar tot hiertoe is er nog niets uit de bus gekomen. Hij heeft nog een lange weg af te leggen...
Evenals het nog een lange weg zal worden eer alles in orde is met Tim...
Maar ik ben er zeker van dat alles in orde zal komen: is het niet vroeg , dan maar laat. :)