Hier zit ik dan op mijn tabletje te tokkelen.
Uit verveling begin ik maar te bloggen.
Om 9 u deze morgen was ik al ter plaatse in het huis van Tim : centjes stonden klaar en de snoepdoos ernaast.
Ik had nog een hele berg strijk staan, waar ik dan maar dadelijk aan begon.
Ondertussen kwam er om half 10 één zangertje!
Strijk al lang gedaan en vermits ik mijn boekjes met kruiswoordraadsels vergeten ben , heb ik mijn tabletje genomen en heb een beetje gechat.
In onze streek is het volgens ik kan lezen op facebook overal erg geminderd met nieuwjaarszangertjes
En dat vind ik nu een heel spijtige zaak zie!
Vroeger toen wij klein waren, vertrokken we zodra het licht begon te worden en we zongen de longen uit ons lijf tot het middag was. Het was een soort wedstrijdje: om ter meest ophalen!
Later , toen ikzelf mocht geven aan de zangertjes , genoot ik met volle teugen van die kindjes die aan de deur kwamen zingen.
Soms waren er zelfs heel originele liedjes bij! Daar gaf ik mijn commentaar op en dan zag je die glunderende gezichtjes!
Maar deze traditie dreigt verloren te gaan.
Volgens mij hebben de kinderen van tegenwoordig TEVEEL. Ze doen gewoon geen moeite meer om nog eens rond te gaan en wat gaan op te halen.
De ouders gaan waarschijnlijk ook niet graag meer mee met hun kleintjes?
Ondertussen zijn hier ook nog 3 grote meisjes geweest en ik denk dat het nu gedaan is...:(
Het is niet alleen het "gaan zingen" dat ik zo belangrijk vind. Het is gewoon het menselijke: de wensen die mensen aan elkaar geven, de warmte , de vriendschap.
Dan wens ik nu aan alle zangertjes die "hadden moeten geweest zijn" een heel gelukkig nieuwjaar met veel liefde, vreugde en vriendschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten