De bouwwerf bij Stan begint enorme proporties aan te nemen.
Hij had op voorhand al veel gedaan: afdak afgebroken, valse plafonds verwijderd, rolluiken weg gedaan, kasten leeg gemaakt en alles in dozen gestoken, zelf al een hangkast naar beneden gehaald in de keuken enz....
Tot hiertoe is er een nieuwe badkamer geplaatst maar ze is bijlange nog niet afgewerkt!!!
Vorig weekend stond het bad er nog maar alleen en hadden ze op vrijdag tegeltjes geplaatst. Stan zat al een volledige week zonder warm water!!! Zondag zouden ze de tegeltjes komen invoegen.
Maar vorige zondag hadden wij afgesproken met onze vrienden van Begijnendijk en Stan was de zaterdag naar mij gekomen. Eén strook van de tegeltjes was ondertussen gezakt met gevolg : een heel grote spleet ertussen. Stan had er een briefje opgeplakt : NIET GOED! en de sleutel naar zijn buurvrouw gebracht. Toen hij zondagavond thuis kwam , waren de tegeltjes toch terug op zijn plaats gezet. Zo niet had de maatschappij een telefoontje gekregen!
Vorig weekend heeft Stan dus uitgebreid gebruik gemaakt van mijn sanitaire faciliteiten.
De voorbije week is er nog duchtig verder gewerkt: nieuwe garagepoort, nieuw dak, nieuwe binnendeuren, de lavabo's en W.C. in de badkamer, gedeeltelijk nieuwe elektriciteit en vandaag komen ze zijn keuken uitbreken. Dus : een hele week microgolfeten.
Vorige donderdag ben ik naar ginder gereden en wat me opvalt is : alle buren staan constant op straat en gaan bij mekaar kijken wat er gebeurt en gebeurd is. Het buurtgevoel is enorm hecht geworden.
Nu moeten er na de keuken nog nieuwe ramen en vensters geplaatst worden en dat is het ergste.
Normaal moet dat op een dag klaar zijn. Maar als het regent, wordt alles nat binnen!
Onderaan zal ik eens wat fotootjes posten.
Dinsdag 23 september hadden we onze reünie met de Benidorm Bastards. Dit keer was het in Dendermonde bij Emiel.
Mijn dag begon al in mineur 's morgens. Ik zou de trein van 8 u 23 nemen en dan zou ik perfect op tijd aankomen in Dendermonde: 9 u 50. We moesten er zijn tussen 10 u en 10 u 30.
In Herentals GEEN enkele parkeerplaats te vinden! Rond en rond gereden tot ik op de ring één plaatsje vond! Toen ik aan het station kwam, reed de trein voor mijn neus weg natuurlijk!
Ik heb dan maar naar Emiel gebeld dat ik een uur later zou zijn en dat was geen probleem: ze zouden wachten.
Dan ben ik maar een tas koffie gaan drinken met een koffiekoek erbij in de Panos van het station.
Daar stonden hele groepen mensen in het rood, blauw, groen. Ik vroeg aan één van hen wat er gaande was en zij gingen betogen in Brussel tegen de besparingen. Dat verklaarde het "parking tekort"!
Om 10 u 45 kwam ik aan in het station van Dendermonde. Daar stonden mijn collega's mij op te wachten en te wuiven. Irene zat aan een piano te spelen en de anderen stonden er rond. Een journalist van een krant vroeg: "Zijn jullie nu compleet?" "Yes!" En daar was ineens de foto voor de krant.
Een gids is toen met ons door Dendermonde gewandeld en het was HEEL interessant!
Het begijnhof, het gerechtshof, de basiliek, het gemeentehuis en de vier heemskinderen konden ons zeker bekoren. Op het marktplein gingen we dineren in een authentiek restaurant. Daar werden nog menige foto's gemaakt.
Onderweg werden we natuurlijk ook nog herkend door een groepje jongeren en de fotootjes vlogen weer rond onze oren!
Het was alweer een geslaagde bijeenkomst! Alleen spijtig dat 3 personen er niet bij konden zijn. Door onvoorziene omstandigheden natuurlijk.
Tot slot wil ik toch nog even iets posten ivm mijn zonen.
De jongste stuurde mij gisteren een mail met de melding dat hij "stress" had gehad ivm zijn parkeerplaats voor zijn auto. Dat is iets negatiefs maar aan de andere kant is hij toch ook een positivo. Hij deed mij een mooie koffiemok cadeau toen ik vorige week bij hem ging poetsen.
Voor de oudste moest ik weer een pakje gaan ophalen bij het postkantoor in Westerlo: 21 euro taks!!!
Het was een onooglijk klein pakje en ik vroeg wat er in zat? Vier draaitolletjes en een ijzeren staaf met gaatjes waar die tolletjes in passen. Op die staaf en die tolletjes staat een vredesteken of iets in die aard en er was een kaartje bij: "Thanks a lot for your generous support!".
Weer wat prullaria bij om op de kast te zetten!!!
Eindigen wil ik met een grappige anekdote.
Vrijdag ging ik vertellen in het sprookjesbos en de klas van Lore was erbij. (Lore is het dochtertje van mijn metekind)
Zij kwam bij mij aan, toen ik daar als heks verkleed zat en ze riep al meteen: "Dat is tante Lea!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten