dinsdag 20 mei 2014

Laatste updates

Na het vorige blog-stukje is er weer heel wat gebeurd.
Al verschillende keren ben ik gaan vertellen in het sprookjesbos en het was telkens weer een genot om die kindjes te zien glunderen!
Onze kleindochter is ook 6 jaar geworden en onderaan ga ik er een fotootje bij zetten.
We hebben met 3 vriendinnen van de normaalschool een super dagje in Antwerpen doorgebracht: koffie gaan drinken, winkelen, eten en terug koffie gaan drinken. :)
Meer moet dat voor ons niet zijn: we worden ook een dagje ouder nietwaar?
De volgende dag bracht ik een bezoekje aan theater "Het gevolg" waar iemand mij had uitgenodigd bij de start van "De schreeuw". Dit is een kunstproject voor mensen met een beperking. Ik heb daar prachtige opvoeringen gezien en gehoord: theater, muziek...
Er waren ook schilderijen en beeldhouwwerken te zien die gemaakt waren door mensen met een beperking. Echt een prachtig initiatief!
's Avonds mocht ik met Hilda naar een optreden van William Boeva. Zij had een kaart over van iemand die niet kon meegaan en ik maakte daar dankbaar gebruik van.
Die William maakt constant grapjes over zijn "dwerg zijn" en achteraf deelde hij handtekeningen uit. Ik ging naar hem toe en zei: "Ik ben ook maar 1 m 48 maar ik ben wel 3 keer afgevroren." Hij kwam niet meer bij van het lachen en ik heb zo'n vermoeden dat hij het in zijn volgende show gaat gebruiken...
De volgende dinsdag hadden wij in Noorderwijk info avond van de VVA : Autisme bij vrouwen.
En ik heb weer enorm veel bijgeleerd!
Vrijdag was het dan het langverwachte trouwfeest van de zoon van mijn zus...
Mijn zonen zouden alleen naar het avondfeest komen en Bert had al laten weten dat hij ten laatste om 23 u zou vertrekken want het feest kwam wel na een zware werkweek. Tim had die vrijdag verlof genomen.
Mijn vader zou met mijn zonen ook naar huis rijden.
Aan tafel zat mijn vader naast mij en ik had al dadelijk door dat hij VEEL te veel op had!!!
Hij begon gesprekken te onderbreken en alles 3 keer te zeggen...
Ik had al voorgesteld aan Bert dat ik mijn vader zou naar huis brengen omdat hij misschien in slaap zou vallen in zijn auto. Bert repliceerde: "Wij zijn toch met 2 om hem eruit te sleuren!!!"
Mijn vader had al een paar keer gezegd: "Ik wil naar huis, ik ben hier niet graag meer!" Bert zou nog graag dessert hebben. Maar dat dessert liet ZO lang op zich wachten dat ik teken gaf om toch maar te vertrekken want het was al bijna 23 u. Trouwens vond ik ook dat Bert er vermoeid begon uit te zien. Tim vond het ook niet erg om te vertrekken. Ik ben meegegaan tot op de parking en moest mijn vader zijn gordel om doen en vast klikken want dat kon hij niet meer!!!
De dag nadien brachten Stan en ik een bezoek aan mijn vader en hij had HEEL slecht geslapen, zei hij.
Niet zo verwonderlijk als je zoveel alcohol in je lijf hebt!
Hij legde uit dat Bert langs kleine weggetjes naar huis was gereden en dat daar GEEN straatverlichting was!!!
In het dorp van Noorderwijk was OOK GEEN straatverlichting!!!
Hij zei dat hij niets gezegd had in de auto om Bert niet te storen maar van Tim hoorde ik dat hij de hele tijd had zitten lallen over het ontbreken van die straatverlichting...:)
Bert mailde mij 's anderendaags dat vava een "bijna" voorbeeldige passagier was geweest. Hij had hem zelfs 5 keer bedankt!!!
Uiteindelijk was ik toch heel blij dat ik de zonen naar huis heb gestuurd voor het dessert want toen is het lawaai begonnen en nu hebben zij er geen last van gehad. :)
Zondag namiddag ging ik naar Herentals naar het theater en daar hoorde ik een repliek die me bijgebleven is en die ik nooit meer zal vergeten.
EEN DROOM MOET EEN DROOM BLIJVEN ; anders gaat hij stuk!

vrijdag 2 mei 2014

Vriendschap

Hier volgen mijn chronologische belevenissen van de voorbije weken waarbij "vriendschap" en "non-vriendschap als een rode draad doorheen lopen.
Verleden week donderdag kon ik met Bert mee naar een optreden van Bart Cannaerts. Ik was super content want eigenlijk was dit optreden al heel lang uitverkocht. Ik stond op de wachtlijst en de dinsdag ervoor werd ik opgebeld met de melding dat ik plaats had!
Wij gingen voor het optreden eerst samen eten en Bert zag er HEEL moe uit!
Uiteindelijk is het toch een gezellig onderonsje geworden niettegenstaande de "eigenaardigheden" van Bert...
Na het optreden moest er nog een foto genomen worden van mij met een moeder en een dochter die fan waren van mij. Daardoor waren we wel heel laat terug aan het appartement en Bert zou de volgende dag een beetje later gaan werken.
En nu een staaltje van "non-vriendschap". Bart Cannaerts was één van onze schrijvers van de Benidorm Bastards. Hij heeft ook verschillende keren voor mij gezeten bij mijn telefoongesprekken. Men zou dan toch denken dat er een soort van vriendschap ontstaan is??? Na het optreden belde ik hem op maar het was "voice mail". Ik wenste hem proficiat en zei er ook bij dat ik het spijtig vond dat er technische problemen waren op het einde van de show. GEEN enkele reactie terug gekregen!!!
's Anderendaags , vrijdag, kwamen wij samen met enkele moeders van kinderen met a.s.s. Met dit groepje , dat ontstaan is na onze bijeenkomsten in Noorderwijk, gaan wij regelmatig een hapje eten en wat drinken.
De vriendschap die ik daar ervaar , is uniek! Wij hebben allemaal maar een half woord nodig om mekaar te verstaan...:)
Zaterdag reed ik mee met het Davidsfonds van Oevel naar de musical 14-18 in Mechelen.
Een prachtig schouwspel heb ik daar gezien! Adembenemend! Ik merkte op dat er een jonge man meespeelde waarmee ik nog samen had geacteerd in een jongerenserie. In die tijd was hij heel vriendelijk voor mij en voegde mij dadelijk toe bij zijn vrienden op facebook. Ik deed hem 's avonds een berichtje om hem proficiat te wensen en kreeg ook NIETS terug.:(
De zondag gingen we filmen voor Familieraad op VTM . Samen met Hilda reed ik met de trein. In Vilvoorde wachtten Irene en Emiel ons op . Met ons vieren zouden we spelen tegen de Planckaerts. Hilariteit alom!!!
We hebben ons super geamuseerd die dag. Dinsdag was het andere koek! Toen moesten we spelen tegen die van Familie. Het begon al in de schmink : die vrouwen hadden 3 kwartier nodig tegenover wij: amper een kwartiertje! Tussenin kwam men die vrouwen ook altijd bij poederen, terwijl ze bij ons zegden: "Oh , dat ziet er nog goed uit.".
Ik wist het eigenlijk al lang: die wereld van T.V. is zo fake als wat! Vriendschap is daar VER te zoeken!
Niet alleen bij de T.V. is dit het geval. De hele B.V. wereld is zo! Als ik op die manier B.V. moet zijn, hoeft het voor mij niet!!!
Zo heb ik nog een voorbeeld.
In de tijd van de Benidorm Bastards was er een Vlaamse zanger "grote" fan van mij en zijn vriend was het nog meer! Ik heb het mail adres van die vriend gekregen en heb hem een mailtje gestuurd. GEEN antwoord!!! Ik heb ook geprobeerd om hem toe te voegen op facebook. Al meer dan een half jaar staat dat vriendschapsverzoek open!!!
En zo kan ik blijven doorgaan..................
Gisteren , donderdag, kon ik weer samen met Bert naar een optreden. Dit keer was het in Tessenderlo : Pieter Embrechts. We gingen weer samen eten voor het optreden. Deze keer had ik een HEEL andere zoon voor mij. Hij was uitgerust en zag er fris uit! We hebben ons goed geamuseerd en een heel tof gesprek gehad. Kortom : ik heb ervan genoten!
Deze avond kwam de kapster bij Tim en daarna hebben we ook nog een goed gesprek gehad.
Verleden week had ik weer een onheilspellend bericht opgevangen : hij zou geïnvesteerd hebben in Hong Kong en zijn geld zou hij ook kwijt zijn. Hij heeft mij nu beloofd om NIETS meer te investeren in de toekomst en het zou ook niet zoveel geld zijn als bij Scorpion.:(
Morgen ga ik met mijne Stan naar kleinkunst (humor is nooit ver weg) in Heist op den Berg en ik kijk ernaar uit.
Deze morgen deed mijn zus een berichtje dat mijn petekind gisteren het leven heeft geschonken aan een zoontje: Ward. Dus ik ben voor de tweede keer "groottante" geworden.
Ik ben benieuwd hoe Loreke zich gaat gedragen met haar broertje erbij??? Zij is 3 jaar en kan zo mooi op mij roepen: "Tante Lea!!!"
Zondag is het opendeurdag in het sprookjesbos en dan komen de lachende kindjes ook weer aandachtig luisteren naar mijn verhaaltje. Aangenaam vooruitzicht.