zaterdag 14 september 2019

Drukke weken.

Gezellige drukte neem ik graag aan.
Zo kan ik mijn kopzorgen even opzij zetten.
Het begon op 30 augustus met "Buitenbeenpop" in Leopoldsburg. Dit is een schlagerfestival voor mensen met een beperking. De dienst" Begeleid wonen ", waar Tim gebruik van maakt, had dit georganiseerd voor onze regio. We moesten 's morgens rond kwart voor 9 aan het station van Olen zijn , waar een begeleidster ons opwachtte. In de trein hadden we gereserveerde plaatsen en er waren al een heleboel mensen aanwezig die in Turnhout en Herentals waren opgestapt.
In Geel en Mol kwamen er nog een heel deel bij.
We brachten ons vouwstoeltje mee en gelukkig maar, want de aanwezige stoelen waren in een mum van tijd opgebruikt en werden zelfs bij mensen weg gehaald...
Er waren optredens van Jelle en Clara Cleymans, Willy Sommers, Barbara Dex, Sergio, Reggie en Christoff. 's Middags kregen we gratis een frietje met curryworst en we hadden aan de inkom 2 drankbonnetjes gekregen. Er waren 7000 mensen aanwezig!!! De zangers en zangeressen deden enorm hun best om het die mensen met een beperking zo aangenaam mogelijk te maken. Ik vond het een schitterend initiatief maar voor Tim was het geen aanrader. Hij heeft altijd helemaal achteraan in de schaduw gezeten met oordopjes.
Maandag 2 september stonden er opnames op het programma.
Om half 5 liep mijn wekker af , want ik moest om kwart voor 6 in Herentals zijn. De opnames gingen door in Wichelen (tegen Gent) en Rik zowel als ikzelf hadden gezegd dat we niet met de auto durfden komen. Men had geregeld dat we konden opgehaald worden door een medewerker die van Hasselt kwam. Hij zou ons oppikken aan het ziekenhuis van Herentals. Zonder al te veel file kwamen we om 7 u 20 op de set aan.
Het was een heel amusante dag en 's avonds mochten we terug mee rijden met die persoon van Hasselt.
De volgende dag moest ik alleen gaan en die lieve jongen van Hasselt is mij thuis komen oppikken om kwart voor 6. Zo kon ik toch een half uurtje langer slapen. Na de middag kon ik mee naar huis komen met Peter, die in Wiekevorst woont. Wij hadden ongeveer op hetzelfde tijdstip gedaan. En zo was ik ook weer een stukje vroeger thuis.
Woensdag had ik nog een halve draaidag en 's morgens was het hetzelfde scenario. Voor na de middag had ik een treinticket genomen. Men bracht mij naar het station en alles verliep normaal voor een treinrit: wachten en nog eens wachten..... Weer laat thuis!
Op donderdag moest ik om 11 u bij Marc in Kontich zijn want we vertrokken naar Lokeren voor een inleef bis.
Voor het eerst werkte ik met mijn nieuwe (kleine) beamer en middenin de inleef , viel die uit. Hij werd te warm! Na een hele tijd kreeg ik hem terug aan de praat maar Marc was er niet gerust in....:(
De aanwezigen vonden het heel interessant en achteraf kregen we veel waardering.
De volgende dag (vrijdag) vertrok ik 's morgens om 9 u met de trein om een inleef te gaan geven in Ninove. Om 12 u arriveerde ik daar en Christine was er al. Zij had de dag ervoor daar ook al een inleef gegeven samen met een andere vrijwilliger. Het was heel erg tegen gevallen en ze had nu verschillende filmpjes op haar laptop gezet om de andere oefeningen weg te kunnen laten. De inleef was voor leerlingen van het derde jaar BSO. En zij hadden niet de minste interesse!!!
Op donderdag hadden ze kaartjes verloren gedaan, met prikkertjes zitten prikken in mekaar ipv op het werkblad enz... Dus: nu gingen we dat allemaal weglaten. Maar : de aandacht duurde welgeteld een kwartiertje. Voor de rest lagen ze met hun hoofd op de tafel te slapen of mekaar te ambeteren.
Dit is GEEN goed plan om voor zulk een groep een inleef te geven. Christine heeft het laten weten aan de VVA.
Om 16 u nam ik de trein terug naar de kempen en die heeft meer dan een half uur stil gestaan voor Lier omdat er een goederentrein panne had.
's Avonds was ik uitgenodigd op een etentje in een restaurant om 19 u en ik ben daar aangekomen om 20 u 30 ! Gelukkig kreeg ik nog een menu.
Op zaterdag stond onze uitstap met de familie Witvrouwen op het programma. Dit keer hadden de mannen van Gent het georganiseerd. De man van ons nichtje pikte ons (mijn zus en haar man en mezelf) om 11 u op. Op de middag arriveerden we aan het hotel en we gingen iets zoeken om te eten.
Toen we daar zaten, kregen we telefoon van de anderen en die kwamen ons vervoegen.
Om 15 u gingen we bootje varen en achteraf brachten we een bezoek aan brouwerij Gruut.
Om 19 u mochten we onze beentjes onder tafel schuiven bij een heerlijk diner en nadien trokken we naar en klein , bruin cafeetje om de avond af te sluiten. We waren daar compleet alleen en de cafébaas draaide allemaal plaatjes om mee te "brullen". Toen iedereen al goed boven zijn theewater was, trokken we naar het hotel om te gaan slapen. Enfin, slapen zat er niet veel in want er werd menig boompje omgezaagd!!!
's Morgens zat iedereen met kleine oogjes aan het ontbijt en we maakten nog een wandelingetje naar de bloemenmarkt en het belfort.
Daarna reed iedereen naar zijn eigen huis. Het was weer goed geweest!!!
Het gewone leven kan beginnen: wassen, strijken, vergaderen, vertellen in het sprookjesbos ...
Ik heb genoten van die gezellige drukte. 😀