Foto's 's Gravenvoeren

Vakantie 2019

Voor het eerst ging ik eens mee met Tim en de Lukrakers.
Heel verre bestemmingen zijn dat nooit. Ze blijven in de buurt van Duitsland, Luxemburg, de Ardennen, Limburg en dit jaar de voerstreek. Het werd 's Gravenvoeren in Auberge 's Gravenhof.
Op zaterdag 20 juli vertrok ik samen met Tim en zijn pluchen Sint Bernardshond in mijn auto.
Die hond MOET elk jaar mee: het is de mascotte van de Lukrakers.
Na een uurtje waren we al ter plaatse en gelukkig kon ik mijn auto parkeren aan het hotel zelf. Dat kwam omdat we redelijk vroeg waren: er waren maar 6 plaatsen.
De laatkomers moesten een bergje beklimmen naar een grotere parking.
Op het terras zaten al wat vroegkomers en het was een warme verwelkoming.
Toen iedereen gearriveerd was , bood men ons een receptie aan en konden we onze kamers gaan opzoeken. Tim, zijn vriend en ikzelf moesten met onze zware valiezen langs een kronkeltrap naar boven. Ik kreeg een klein kamertje met een piepklein badkamertje en onder het dak: WARM!
De volgende morgen kwam er een ruime, koele kamer vrij op het gelijkvloers en die zou ik krijgen: oef, gelukkig.
Zondag na het ontbijt reden we met enkele auto's naar een afspanning die "Moeder de gans" heette. Daar wachtten wij op een huifkar die ons later dan voorzien door kleine weggetjes loodste. Maar dat deerde ons niet: we maakten veel plezier!
Ons middagmaal gebruikten we in de afspanning en nadien reden we verder naar "De Potpourri".
Daar zagen we een allegaartje van dingen die door onze voorouders gebruikt werden. En we kregen een vakkundige uitleg over de imkerij die daar ook gevestigd was. We kregen zelfs een boterhammetje met honig en een tas koffie.
Maandag reden we weer met enkele auto's naar een naburig dorp waar we in een mooie kerk een subliem orgelconcert bijwoonden.
Daarna ging het verder naar de abdij van Val Dieu waar we na ons middagmaal een gedetailleerde rondleiding kregen van een gids.
Ik heb weer wat bijgeleerd. De kerk was een basiliek want er stond een gouden standaard en een pausenparaplu. In de abdij werd de reeks "ennemi public" opgenomen. Die was op canvas en eenmaal thuis heb ik ze helemaal gezien op VRT nu.
Dinsdag hadden we een vrije dag en iedereen deed het wat kalmer aan want het begon al warmer en warmer te worden.
Op woensdag stond er een bezoek aan Luik op het programma. Met de trein naar Luik, daar nog een ritje met de bus en dan een bezoek aan de stad. Na de middag in de koelte van de ondergrondse en dan weer met de warme trein terug. Zes personen, waaronder ikzelf gingen niet mee. We hebben het dan maar wat gezellig gemaakt onder ons en zijn samen iets gaan eten. De foto's zijn achteraf toch doorgestuurd.
Donderdag was er ook vanalles gepland maar de weergoden beslisten er anders over. Veertig graden!!! We bleven allen gewoon binnen. Er werd geschaakt, gelezen, gebabbeld en gegeten.
Vrijdag hadden we weer een vrije dag: weer rustig houden want het was nog altijd warm.
Maar er werd druk geschreven aan de teksten voor 's avonds. De laatste avond is het "Lukraak avond"!!!
Limericks, haiku's , teksten...
Oh wat hebben we gelachen.
Een week van fijne vriendschappen was voorbij. Ik kijk al uit naar volgend jaar.
Drie dagen ben ik thuis geweest om te wassen, te strijken, te poetsen en dan ben ik weer vertrokken.
Naar zee deze keer: met bus en trein naar Wenduine. Mijn vrienden stonden me in Blankenberge op te wachten en ik had een hotelletje geboekt voor 3 nachten.
Donderdagavond naar het Witte Paard voor een wervelende show en vrijdagnamiddag terug voor een revue die werkte op de lachspieren.
Zaterdagmorgen nam ik de trein en bus opnieuw om het gewone leven te hervatten.
Mijn batterijen zijn weer opgeladen.
Foto's van de zee hieronder. Die van 's Gravenvoeren komen apart.