De beste vriend van mijn vader in het rusthuis overleed in zijn slaap. Vader was er helemaal van ondersteboven. Hij ging mee naar de begrafenis en heeft constant geweend.
Ikzelf heb 3 dagen met een holter gelopen en die was juist terug gebracht toen ik vertrok op tweedaagse met de V.V.A. Daar deed ik een optreden met poppen van de poppenkast om "verbindende communicatie" te verduidelijken.
De dag na de tweedaagse waren 4 Benidorm Bastards uitgenodigd om de show van "30 jaar VTM" te openen met elektrische karretjes. 's Middags waren we al aanwezig in Puurs met 3. Onze vierde had afgebeld en er kwam een vervanger. Heel de namiddag oefenden we rondjes met onze karretjes in de arena. We kregen een lekkere maaltijd aangeboden, konden een babbeltje doen met de B.V.'s en stonden ruim op tijd klaar om te starten.
Tot het moment aangebroken was! De karretjes konden niet vertrekken omdat de batterijen leeg waren!!! Wij werden naar de publiekstribunes geloodst en konden de show volgen. Dat was het!
We waren helemaal niet content en hebben een klachtenmail gestuurd. Het antwoord dat we kregen, liet veel te wensen over...
Daarna kwamen mijn volgende onderzoeken. Een NMR van de hersenen en een echo van de
Toen mijn NMR juist afgelopen was, kreeg ik telefoon van mijn zus. Ze gingen ons vader binnenbrengen met de ambulance. Hij had een beroerte gehad en was verlamd aan zijn linkerarm en linkerbeen. We brachten 4 uren door op Spoed (what's in a name?) eer hij een kamer kreeg. Hij heeft een week doorgebracht in het ziekenhuis en ging heel depressief terug naar het rusthuis. Hij kon ineens niet meer stappen en moest constant in een rolstoel zitten! Dat paste helemaal niet in zijn kraam!
Ik kreeg nog een opdracht voor een filmpje met de jongens van het Ritcs en moest naar de neuroloog voor de uitslag van mijn onderzoeken. Blijkbaar had ik 2 kleine beroertes gehad en lijd aan chronische hyperventilatie die veroorzaakt wordt door stress!Mijn cholesterol was te hoog evenals mijn bloeddruk. De juiste medicatie is de oplossing. Ik heb nooit pillen moeten innemen en nu neem ik er dagelijks vijf!
Tussendoor stonden er nog wat bezoekjes aan tonelen, comedy shows en musical op mijn programma. Een bezoekje met "vrienden" bij "vrienden" in Hasselt was zeker een aanrader!
Mijn zus vertrok voor even op reis en daarom moest ik met vader naar de neuroloog voor controle. Hij kreeg nieuwe medicatie om minder angsten te hebben en alles bleek in orde te zijn.
Tot op zondagmorgen. Ik kreeg telefoon van het rusthuis dat vader naar het ziekenhuis zou gebracht worden met bloedende diarree. Ik belde mijn zus op en ze zouden vroeger naar huis komen.
Weer kwam vader voor een week in het ziekenhuis terecht. Ze vonden ineens nog een tumor in zijn nier. Hij is heel verward geweest. Vandaag werd hij terug naar het rusthuis gevoerd en hij kan weer lachen. Zijn vriendinnen zaten op hem te wachten. Zij kibbelden erom wie zijn "echt lief" is !
Hopelijk valt alles nu een beetje in de plooi en kunnen we weer wat gerust zijn.
De inleefmomenten van de V.V.A stromen toe van alle kanten. Vorige week ging ik nog naar Oostakker en dit keer met een andere trekker. Mijn vaste compagnon was ziek. Maar het is enorm meegevallen en deze week kan ik terug naar Wachtebeke met Marc.
Nog wat fotootjes van B.V. 's , filmpje van het Ritcs en vader in het rusthuis.
