Mijn valies stond zo goed als klaar. Ik had een inkomticket voor de Reichstag aangevraagd, afgedrukt en afspraken gemaakt met de gids.
Donderdagmorgen zou ik vertrekken.
Het weekend ervoor was het nog volop werkdag om alles klaar te krijgen.
Dinsdagmorgen werd ik om 8 u wakker omdat ik naar het toilet moest. Omdat ik last heb van een hoge bloeddruk, ga ik eerst recht zitten op bed. IK VIEL OM!
Ik ben naar het toilet gestrompeld door aan alles vast te houden want ik draaide als een tol.
Nog even terug in bed gaan liggen omdat ik dacht dat het wel zou overgaan. Maar na een uur was het nog juist hetzelfde! Dan maar in mijn zetel gaan liggen en naar de dokter gebeld. Hij kwam even na de middag en stuurde mij naar "Spoedgevallen". Het konden 2 dingen zijn: een ontsteking van het evenwichtsorgaan of een kleine beroerte.
Gelukkig heb ik een zus die voor mij klaar staat.Gewapend met een wandelstok aan de ene kant en aan de andere kant steunend op mijn zus vertrokken we naar het ziekenhuis.
Zes uren hebben we doorgebracht op de spoedgevallen! Ze hadden wel bloed getrokken en een scan van mijn hoofd genomen.
's Avonds kwam er een dokter vertellen dat ik 's anderendaags naar de neuroloog moest.
De volgende dag werd ik weer naar het ziekenhuis gevoerd om bij de neuroloog op consultatie te gaan. Hij deed verschillende onderzoeken: met een muts op mijn hoofd en elektroden enz...
Hij zei hetzelfde als de huisdokter: 1) ontsteking evenwichtsorgaan. 2) kleine beroerte.
Hij schreef mij 2 soorten pillen voor: cortisone voor het evenwicht en bloedverdunner voor de beroerte.
Begin januari moet ik nog 72 uren een holster dragen, een NMR van de hersenen laten nemen en een echo van de halsslagaders.
Ondertussen ben ik al wat opgeknapt. Ik draai alleen nog maar als ik bruuske bewegingen maak en als ik me druk maak...
Die dinsdag heb ik naar het reisbureau gebeld om mijn reis te annuleren (ik heb een verzekering) en deed een berichtje naar de gids. Ik vroeg hem ook om wat foto's door te sturen zodat ik er toch een beetje bij kon zijn. Dat heeft hij gedaan. Ik ben er heel dankbaar voor. Hij heeft ook nog geïnformeerd hoe het met me was.😃
Maandag ging ik naar de dokter om de papieren te laten invullen voor de verzekering. Ik heb er zitten wenen. We hebben een fijn gesprek gehad. Waarschijnlijk heeft alle stress zich opgehoopt en heeft zich vast gezet op een orgaan dat zwak is...
Als ik het voorbije jaar bekijk , zijn de positieve dingen in de minderheid en primeren de negatieve dingen.
Ik kreeg de raad om MEER aan mezelf te denken en te chillen.
Eigenlijk gaat het niet anders. Want als ik wat hevig ben, begin ik terug te draaien. Dus : alles gaat tegenwoordig twee keer zo traag.😉Dingen die ik graag doe, zijn eveneens een noodzaak : zoals zomaar op het onverwachte gaan boterhammen eten bij mijn lievelingsnichtje. 😍
Mijn vader blijft maar herhalen: "Verzorg u hé, want ik kan u niet missen..." En dan zeg ik : "Ja vader, er zijn er nog die mij niet kunnen missen." Als je begrijpt wat ik bedoel...
Hieronder de foto's die ik kreeg van de gids.
