Genieten

Hopelijk gaat de positiviteit in mijn leven nog even verder.
De laatste week is het "puur" genieten geweest.
Met de nichtjes gingen we op bezoek bij ons nichtje die een tennisclub uitbaat. Aldaar gingen we afspreken om voor onze jaarlijkse bijeenkomst nog eens samen te brunchen.
De datum werd vast gelegd en de eerste stappen voor de brunch zijn ondernomen.
Woensdag ging ik middag eten in het rusthuis zoals gewoonlijk en als het goed weer is, gaan de bewoners met de rolstoelen wandelen naar de vijver met annex café. Men heeft altijd "duwers" nodig en ik ben al een paar keer met mijn vader in de rolstoel mee geweest. Deze keer ging mijn vader met de rollator en kon ik een andere mevrouw duwen. Onderweg wordt er heel wat afgelachen. 😃
Donderdag stond er een sprookjesvertelling op het programma en vrijdag idem.
Vrijdag kwam de school van de Zandkapel op bezoek in het sprookjesbos.
De kindjes riepen al op voorhand: "Dat is de oma van Ward!" Waarop de juf repliceerde: "Neen , de tante!"
Wardje probeerde tijdens het verhaaltje wel een paar vraagjes te stellen maar "tante Lea" kwam niet over zijn lippen.
Lore en enkele van haar vriendinnetjes mochten mij helpen met het verhaal en ze waren zo fier als een gieter.
Achteraf werden er natuurlijk menige foto's genomen.
De kleinste kleuterklas had de tocht door het bos niet mee gedaan en aan hen heb ik achteraf nog een klein verhaaltje verteld. Het kleinzoontje van mijn overleden neef was erbij en hij mocht natuurlijk op mijn schoot voor de foto!
Na de vertelling komen er veel kindjes knuffelen. Zalig!
Gisteren woonde ik een toneelvoorstelling bij in een legerdepot. Het verhaal ging uiteraard over de oorlog. Vandaag ging de herdenking van de oorlog door in Voortkapel. In Schobbroek is in 1944 een Lancaster gecrasht. Er werd een monument geplaatst en daar vond alles plaats: toespraken, last post, brabançonne, bloemenkransen leggen...
Ik ging mijn vader halen in het rusthuis om 10 u want om 10 u 30 was er een misviering in de kerk met daarbij aansluitend een tochtje met huifkar naar het monument.
Hij genoot ervan om zoveel bekende mensen terug te zien.
Tim vertrok deze middag naar Hasselt. Hij ging meedoen met "Walk for the climat".
Hij gaat ook elke donderdagavond wandelen met de Herentalse wandelclub.
Ik ben toch wel trots op hem dat hij zoveel moeite doet om erbij te horen.👍

EINDELIJK

Alles begint in zijn plooi te vallen.
Vorige week is de schoorsteen van ons appartementsblok nagekeken omdat de dakwerker dacht dat daaraan mijn natte muur wel kon te wijten zijn.
En inderdaad : er was een rooster met daarachter een plaat die naar beneden helde en het water sijpelt al 10 jaar doodleuk mijn appartement binnen.😓
Het rooster is dichtgemaakt en de schouw is bekleed met een vochtwerend goedje.
In diezelfde week werd de wand aan mijn douche geplaatst en nu kan ik naar hartenlust spetteren.
Met vrienden mocht ik meerijden naar Fleuramour in Val Saint Lambert en het was ronduit prachtig!
De dag daarna ging ik met een vriendin naar "Een streepje Franken" kijken in de kerk van Herentals en we waren weerom aangenaam verrast: theater, muziek, zangkoren enz...
Maandag 23 april stond onze reünie van de Benidorm Bastards op het programma.
Hilda had dit weer prima geregeld.
Eerst een etentje in een restaurant en daarna een tochtje met een huifkar met aansluitend een koffietafel. En of we ons geamuseerd hebben!
Woensdag reed ik naar Maasmechelen om naar Hells Bells te gaan kijken. De voorstelling waar ik ziek geworden was in Tessenderlo, mocht ik bijwonen dankzij een vrijkaart die ik gekregen had van één van de spelers.
Op zondag 29 april kwam dan eindelijk de uitzending van "Margriet tussen de mensen" op het scherm en met dank aan  mijn elektricien heb ik de uitzending op dvd. Ik kreeg het niet klaar...
Nog enkele toneelvoorstellingen bijgewoond en zondag 6 mei was het open deur dag in het sprookjesbos. Het was stralend weer en we verwelkomden bijna 800 kindjes.😄
Ondertussen zijn ook de gewone sprookjesvertellingen weer begonnen en overmorgen krijg ik de kindjes van de Zandkapel op bezoek. Ik ben benieuwd of Lore en Ward weer gaan roepen: "Dat is tante Lea!"
Met mijn vader reed ik naar een herdenkingsplechtigheid van de oorlog in Gierle. En volgende zondag is het hier in Voortkapel te doen. Ik vind dat allemaal wel heel indrukwekkend: de last post, de brabançonne, toespraken, soldaten in het gelid en salvo's.
Onze maandelijkse info avond van de VVA ging deze keer over : "a.s.s. en betaalde tewerkstelling".
Ik had gevraagd om op voorhand in te schrijven. Ik had 30 personen ingeschreven. Uiteindelijk zijn er 26 opgedaagd. De evaluaties waren lovend. Alleen spijtig dat er zo een paar tussen zitten die vitten op de te kleine zaal, geen pauze, te warm en geen drinken...
Tim rijdt nog steeds 2 dagen per week naar Hasselt en 3 dagen naar Willebroek. Het verschil in vertrek en thuiskomst is groot!
Bert had een afspraak met de psycholoog van de vdab en er wordt aan gewerkt. Vooruitgang met kleine stapjes...
De voorbije week moest ik weer 2 keer opdraven voor de studenten van het Ritcs : één keer in Brussel en één keer in Grobbendonk. Die mannekes zijn wel uitermate geïnteresseerd in mij. 😉
Hopelijk denken ze ook nog eens aan mij als ze "grote" regisseurs of filmmakers worden!
Eindigen doe ik met de bloemetjes op mijn terras.