zaterdag 3 februari 2018

2018 : start in mineur.

Een brokkenpiloot is er niets tegen! Of zeg ik beter: "breuken" piloot?
In mijn laatste blogpost vermeldde ik al dat mijn vader twee gebroken ruggenwervels heeft en dat hij in het ziekenhuis beland was.
Daar heeft hij 10 dagen vertoefd. Gesprekken met de dokter en de sociale assistente werden gevoerd. Hij zou niet meer naar huis kunnen want die ruggenwervels groeien waarschijnlijk niet meer aan elkaar. Er wordt ook niets meer aan gedaan...
Vader bleef in het begin hardnekkig volhouden dat hij nog naar huis kon. Maar na een tijdje gaf hij toch toe dat dit niet zo'n goed idee was.
Dan kwam het probleem van een rusthuis te zoeken. Het ene rusthuis waar hij naartoe wilde,had enkel plaats in de afdeling "dementie" en het andere had een wachtlijst om u tegen te zeggen.
De tiende dag zou hij het ziekenhuis moeten verlaten omdat er te weinig plaats was. Gelukkig kregen we juist voor het weekend telefoon van de sociale assistente dat er een plaatsje was in een rusthuis.
Het was wel geen favoriet voor vader maar er waren twee mannen uit de buurt daar aanwezig. Dat maakte de overstap wat gemakkelijker.
De dag voor mijn vader het ziekenhuis ging verlaten, schoof Tim uit over de mat aan zijn bed en brak zijn schouder!
Hij had mij een sms gestuurd om half 1 's nachts. Maar die avond was ik uitzonderlijk vroeg gaan slapen omwille van de zware week die ik achter de rug had. Bijgevolg had ik die sms niet gehoord.
's Morgens las ik het bericht pas en belde hem op. Hij had de ganse nacht niet geslapen en op de koop toe nog gehyperventileerd ook. Zo vertelde hij me achteraf.
We zijn naar spoed gereden en daar bleek zijn "humeruskop" (of wat dat ook moge zijn) gebroken te zijn. Er werd overlegd of er een operatie nodig was. Maar gelukkig was dat niet het geval en werd het opgelost met een draagverband.
In allerijl naar de winkel joggingbroeken, gemakkelijke truien en schoenen met plakkers gaan kopen.
Nu begon het werk. Boterhammen smeren, wegbrengen naar zijn vader om te gaan eten, in bad zetten, dopjes van de flessen doen, enveloppen openmaken enz...... Een mens wordt op den duur heel vindingrijk!
Na een week moest Tim op controle om te zien of de schouder niet verschoven was.
Maar juist die maandag was ik op tweedaagse met de vrijwilligers van de VVA. Stappenplannen gemaakt voor Tim en aan zijn vader gevraagd of hij kon rijden en voor zijn zoon kon zorgen?
's Avonds belde ik naar Tim om te vragen hoe het geweest was en het was een beetje verschoven volgens hem. Hij had nog 3 weken ziekteverlof bij gekregen.
Nu maandag moeten we weer op controle en dan kan ik het zelf eens goed vragen hoe het allemaal in elkaar zit.
Aan de andere kant zijn er ook wel positieve activiteiten gepasseerd.
De tweedaagse van de VVA stond in het teken van "out of the box". Elke keer put ik hier wel veel energie uit om weer door te gaan.
We kregen tips om "out of the box" te leven.
-weet wie je bent en wat je echt wil in je leven.
-omring je met mensen die je volledig aanvaarden voor wie je bent.
-vind inspiratie bij anderen die al "out of the box" leven en onthoud dat de mensen die kritiek geven ook hun eigen angsten hebben.
-blijf open voor ideeën van anderen-ook wanneer ze helemaal anders denken dan jij.
-kijk zoals een kind: zie de wereld rondom je en vraag : "Waarom is het zo? Moet het zo zijn? Kan het anders?
-neem actie en zet een stap: hoe groot of klein ze ook is.
-blijf lief voor jezelf en weet dat fouten maken oké is.
-weet dat je niet perfect moet zijn. Het mooiste doel in ons leven is net om helemaal onszelf te zijn.
De tweedaagse werd afgesloten met een optreden van een improvisatiegroep. Een aanrader!
Onze eerste info avond in de nieuwe locatie "a.s.s. en weerbaarheid" was eveneens een succes en ik ben benieuwd naar onze volgende info avond. "A.s.s. en seksualiteit" Wordt vervolgd.
Voor de rest zijn er nog een paar bezoekjes aan toneelvoorstellingen gepasseerd, vrienden op bezoek geweest en zelf nog enkele vrienden bezocht.
Vader verblijft nu in het rusthuis, zit met zijn vrienden aan tafel en ze hebben al afgesproken om met z'n drieën te ontsnappen. Geen één van de drie zit er met zijn goesting... Hun rode zakdoek met witte bollen ligt al klaar! 😄