Autisme en succesverhalen

De laatste maanden slaan ze je op alle mogelijke manieren met "autisme" om de oren!
In de media begon het een paar maanden geleden met het programma: "Wij willen ook werk".
In elke aflevering kwam een persoon met Gilles de la Tourette en een persoon met a.s.s. voor.
Allemaal HEEL extreme gevallen. Het enige positieve aan de afleveringen was: dat ze op zoek gingen naar de specifieke talenten die de personen hadden. Als die personen hun unieke gaven konden gebruiken, hadden ze weinig of geen last van hun beperking.
Dit waren dan "succesverhalen". Niet allemaal konden ze hun werk blijven behouden...
Momenteel is er een serie op Nederland 3 : "Het is hier autistisch". Een jongeman gaat op zoek naar zichzelf nadat hij al van verschillende mensen heeft gehoord dat hij autistische gedragingen vertoont.
Hij bezoekt personen met a.s.s.: kinderen, jongeren, jongens, meisjes, volwassenen enz...
De eerste persoon die hij bezocht, woont in de V.S. , is blind en speelt piano als een virtuoos. Hij hoort één keer een muziekstuk en speelt het na. Een savant!
Een andere jongeman bouwt knikkerbanen om U tegen te zeggen. Hij construeert alles in zijn hoofd en werkt het uit. MAAR zijn broer helpt hem met alle praktische zaken en zijn sociale contacten!
De laatste keer bezocht hij een vrouw met a.s.s. en vult hij vragenlijsten in over zichzelf.
Ook in het buitenland vond hij een jongetje dat a.s.s. gekregen had door vaccinaties!!! Volgens zijn ouders althans!!! Ze hadden hem vitamines en kruiden gegeven en hij was GENEZEN!!! Van zulke uitspraken krijg ik GROENE BOBBELS en gaat mijn haar RECHT omhoog staan!!!
De jongeman zei tegen die ouders dat men bij ons niet meegaat in zulke praktijken en hij kreeg als antwoord: "Jullie geloven maar wat jullie willen en wij geloven het onze!"
Onze maandelijkse info avond ging deze keer over : "Deeltijds of niet naar school met a.s.s.". Er waren verschillende "nieuwe" mensen aanwezig. Hun kinderen gingen niet meer naar school. De spreekster was duidelijk en gaf voor iedereen aangepaste uitleg. Er is geen schoolPLICHT maar wel leerPLICHT. De avond was voor allen zeer leerrijk!
Vorige week ging ik op tweedaagse van de VVA. Als vrijwilliger kreeg ik die tweedaagse aangeboden en ik vertrok maandagmorgen met de trein in Olen naar Gent. Aan het station van Gent Sint Pieters wachtte een vrouw met auto mij op. In die auto zaten nog een vrouw en een jongeman en we reden naar Merelbeke: Ten Berg. Daar aangekomen, stond de koffie klaar en maakte ik kennis met al die mensen die werken voor de VVA en die ik alleen maar van naam kende. Heerlijk!
Iemand toonde mij de kamer waar ik zou slapen met 3 andere moeders. Allen moeders van kinderen met autisme. We verstonden mekaar met een half woord.
We deden workshops, luisterden naar mekaar, babbelden met elkaar, aten lekkere maaltijden, hielden fijne pauzes, kortom het was ZALIG!
Toen ik dinsdagnamiddag terug vertrok, had ik ineens HEEL veel vrienden en vriendinnen bij gekregen.
De tweedaagse had als thema: "In balans". We moesten noteren wat er veel energie kostte en wat ons energie gaf. Die twee dingen moesten in balans zijn. Kristien Hemmerechts werd hierover ook geïnterviewd door een persoon met autisme.
De laatste tijd hoorde en zag ik veel verhalen over personen met autisme en elke keer denk ik: "de succesverhalen gaan helemaal op voor mijn eigen zonen!"
Ze hebben allebei gewoon onderwijs gevolgd zonder GON begeleiding; zelfs hogeschool!
Ze hebben allebei een rijbewijs en rijden behoorlijk goed met de auto!
Ze hebben allebei een eigendom (huis , appartement)
Ze hebben allebei WERK!
Als dat geen succesverhalen zijn!!!

Het oude en het nieuwe jaar

2016 hebben we weer gehad en het is een cliché maar ZO WAAR! Hoe ouder je wordt, hoe sneller het gaat.
Na de super drukke week en het geslaagde optreden in Beerse, waren Stan en ikzelf uitgenodigd als V.I.P. op de Winterrevue in Antwerpen. We stonden daar als "echten" tussen de B.V.'s toen ze foto's kwamen nemen. Tijdens de pauze en achteraf kregen we erbovenop nog een receptie aangeboden.
Op kerstavond mochten we bij de jongste zoon van Stan aanschuiven aan een rijk gevulde tafel en het was reuze gezellig.
's Avonds zijn we nog naar mij thuis gekomen want 's anderendaags zou de traiteur om 12 u mijn eten brengen om mijn vader en mijn zonen te kunnen ontvangen.
In de namiddag is mijn zus en mijn schoonbroer nog langs geweest en hebben we nog wat samen gegeten en gedronken.
Toen ik mijn vader 's avonds naar huis bracht, heeft hij mij uitgebreid bedankt voor het lekkere eten en het gezelschap. Het was volgens hem de "mooiste kerstmis" sinds jaren! "Zo rustig met de familie samen zitten!" zei hij.
Ondertussen had ik al menige keren naar Telenet gebeld ivm mijn T.V. die HEEL slecht beeld had: gekleurde vakjes die over het beeld schuiven. Aan de telefoon werd mij telkens gezegd dat men daar niets aan kon doen. Tot ik het beu werd en naar mijn elektricien reed. Hij kwam hier en detecteerde het probleem direct. Nog maar eens gebeld en ze zouden komen kijken. Mijn elektricien kwam mee en er zou een oplossing komen: het lag buiten! WEER iemand anders die buiten moest werken. Op tweede kerstdag zou hij komen. Heel de voormiddag thuis gebleven en uiteindelijk wederom naar Telenet gebeld. Ze waren geweest!!! Maar na een half uur terug vertrokken want er moest WEER een andere ploeg voor komen om dat op te lossen!!! Nu kreeg ik de voorbije week een sms en een mail dat ze maandag het netwerk gaan verbeteren in Westerlo! Ik ben razend benieuwd dat mijn probleem dan ook gaat opgelost zijn................
Met oudjaar reden Stan en ik naar Antwerpen met de trein. We kuierden wat rond langs de winkels, gingen een wafel met slagroom eten en bezochten de kerstmarkt. De gebouwen waren prachtig verlicht en er hing een gezellige sfeer. We verorberden nog een frietje en hadden een grappig gesprekje met een koppel dat ook een frietje kwam eten als oudejaarsmenu. 's Anderendaags moesten we TOCH weer uitgebreid gaan eten. Als afsluiter dronken we nog een koffie bij Starbucks en spoorden we naar huis, waar we ons in de zetel nestelden en naar het vuurwerk op de T.V. keken.
Nieuwjaarsdag was zoals gewoonlijk bijeenkomst met de familie bij mijn vader. We hebben lekker gegeten. De nieuwjaarsbrieven werden gelezen en cadeautjes werden uitgedeeld.
Het is elk jaar een lust om de achterkleinkindjes bezig te zien!
Niet alleen met mijn T.V. had ik problemen maar ook met mijn laptop waarop de power point presentatie van de Inleef bis staat. Toen ik met Marc naar Maaseik moest, had ik de power point nog eens geprobeerd en de klank die bij de tekeningen stond, was weg! De filmpjes hadden nog wel klank. Ik nam de laptop mee naar Tim en hij heeft er alles aan gedaan om er klank op te krijgen maar het lukte niet! De Inleef bis is zo doorgegaan maar Marc wilde toch dat ik de originele power point terug kreeg. Ik ben dan maar een nieuwe laptop gaan kopen want die andere was toch al heel oud.
Aan een andere collega gevraagd om de power point terug door te sturen en weer naar Tim om hem erop te zetten. Daarna is Tim nog eens naar mij moeten komen om de finishing touch aan te brengen terwijl de beamer aangesloten was.
Wat zou ik toch doen als ik Tim niet had. :) :) :)
De repetities voor het toneel zijn ondertussen ook begonnen en elke dinsdag en donderdagavond vliegen we erin. Het is reuze plezant! Wordt vervolgd.