Dan zegt men : "Wacht maar tot je op pensioen bent..." Terwijl ik van mijn pensioen geniet, heb ik totaal GEEN tijd meer voor mezelf. Gelukkig zijn het allemaal activiteiten die ik super graag doe!
Van de presentatie op het accordeonfestival heb ik enorm genoten. Er was heel weinig volk komen opdagen. De accordeongroep waarbij Bert speelt, opende het festival. Zij zijn heel erg geëvolueerd wat muziek-keuze en spel betreft. Ik zat achter Bert op het podium om mijn presentatie te doen en ik voelde me "apetrots".
Maandag spoorde ik met een bevriend koppel naar de boekenbeurs. Het grootste deel van de aanwezigen waren klassen met jongeren, die opdrachten moesten oplossen. Menige keer werd ik aangesproken: "Heb jij niet meegespeeld in dat filmpje : "Wachten op niets" of "Helden van de zee"?
Tal van foto's zijn er weer genomen! De Benidorm Bastards zijn nu naar de achtergrond verdrongen...
Het mooiste geschenk kreeg ik toch een paar dagen voordien. Merho had me laten weten dat hij "mijn hoed" (van de film van de Helden) gebruikt had in zijn laatste Kiekeboe album. De Bomma droeg hem. Ik had hem gevraagd om dat album, gesigneerd, klaar te leggen op de boekenbeurs omdat hij de dag dat wij gingen, daar niet aanwezig zou zijn. Ik zou hem dan kopen.
Rob vroeg mijn adres en liet me weten dat hij met graagte het boek zou opsturen. Dat gebeurde ook. Ik kreeg het album in mijn brievenbus. Voorin stond een knappe Bomma getekend met een warme boodschap van de tekenaar! :)
Dinsdag hadden we onze maandelijkse VVA avond. Deze keer ging het over VEERKRACHT. VEERLE (what's in a name) kwam dit onderwerp toelichten.
Het was weer zo'n avond waar ik niet genoeg kon van krijgen. Veerle vertelde haar leven als persoon met a.s.s. Het was ZO verrijkend! Zij had in haar leven al zoveel veerkracht moeten gebruiken dat haar elastiek gebroken was. Zij gebruikte beeldspraak en het was aangenaam om naar haar te luisteren. Als we haar onderbraken, was ze wel even haar draad kwijt. Maar dan hielp ik haar terug op gang. Achteraf bedankte ze mij om haar "rode draad" te zijn.
Donderdag was er een revue in de Zoerla met sketches en muziek uit de oude doos. Amusement volop!!!
Zondagnamiddag hadden we afspraak bij vrienden in Herentals. We reden er samen naartoe en 's avonds bracht Stan me naar de bushalte die dichtbij lag. Hij reed zelf verder naar huis. Toen de bus stopte, dacht ik NOOIT thuis te geraken : die bus zat bom en bom vol!!! De mensen plakten tegen de deuren. Ik ging naar de voorste deur en vroeg : "Is er geen plaats meer voor een heel klein madammeke?" Gelukkig kon ik mij ertussen wurmen. Ik had geen valies bij en dat was mijn geluk.
Heel de bus zat vol met studenten die naar Leuven moesten. De chauffeur vertelde mij dat hij al zeker 20 personen had moeten laten staan... :( Toen ik uitstapte, moesten er eerst 3 mensen uit voor ik buiten kon.
Maandag was er een verjaardagsdinertje met mijn vriendin en woensdag ging ik naar toneel in Tongerlo, alwaar ik ook een amusante namiddag had. Daarna reed ik naar Stan.
Donderdag had ik een afspraak met een koppel voor een gesprek. Zij hebben ook een zoon met a.s.s. en ze wilden er eens over babbelen met mij. Het werd weerom een aangename avond. Wij verstaan mekaar met een half woord.
Vrijdag zijn er winterbanden onder mijn auto gezet en zaterdag gingen we naar een tentoonstelling van allerlei "houtsnijwerk".
Er stond een PRACHT van een stuk bij en ik vroeg aan de vervaardiger ervan om het te kopen.
Ik zei : "Ik ben verliefd op die clown." "Ik ook", zei hij. Hij deed het NIET weg!!!
Iemand anders zei: "Je weet toch wel waarom Lea dit wil kopen? Zij is zelf ook een clown."
Bij een andere houtsnijder bestelde ik een tekst. Hij snijdt die uit in hout en plaatst die in een foto kader.
Wie straalt, loopt nooit in het donker.
