De opendeurdag in het sprookjesbos opende de reeks. Bijna 1000 kindjes passeerden onze vertellingen: allemaal even enthousiast! Er kwam zelfs een meisje (ik schatte haar 12 jaar) naar mij om te zeggen dat ze mij gezien had in de film "Helden van de zee". Zij herkende mij door mijn "heksen" kleed heen.:)
De twee volgende dagen stonden er weer vertellingen op het programma. De ene groep is al wat aandachtiger dan de andere maar over 't algemeen zijn ze toch allemaal heel leuk!
Op donderdagavond woonde ik een toneelvoorstelling bij in Gierle: "Vriendinnen" met Marleen Merckx en Annemarie Picard. Achteraf hebben we nog een interessante babbel gehad en zijn we samen op de foto gegaan.
Vrijdagavond had ik afgesproken om samen met een collega van "Ladies night" naar Mol te rijden om een toneelvoorstelling te gaan bekijken die geregisseerd werd door een andere collega van "Ladies night". Voor de voorstelling mocht ik eerst heel lekker gaan eten om daarna samen Mol waarts te rijden.
Zaterdag kwamen ze mijn nieuwe gordijnen hangen. Dit viel ook geweldig mee want ze konden in de gaatjes van de vorige gordijnen gehangen worden: dus NIET boren!
Na de middag reed ik naar Baarle omdat de kleindochter jarig was en 's avonds alweer terug huiswaarts want zondagmorgen stond er een vertelling op het programma.
Na de middag mocht ik naar een communiefeestje van de zoon van mijn "persoonlijke therapeute" en dat was natuurlijk HEEL gezellig. Stan mocht eigenlijk ook meekomen maar omwille van zijn beperking met de knieprothese was dit nogal moeilijk...
Dinsdagavond hadden we een babbelavond over a.s.s. in plaats van onze maandelijkse info avond.
Er waren maar 5 personen komen opdagen, met mij erbij dus 6. Maar het was reuze interessant! Iedereen kon gemakkelijk zijn zegje doen en we hebben er alle 6 veel aan gehad!
Pinksterweekend was echt wel "vurige tongen"! Stan mocht terug met de auto rijden en hij kwam voor het eerst sinds 2 maanden naar hier!
Maandag reed ik naar het ziekenhuis in Geel. Mijn neef had laten weten dat zijn vader opgenomen was. 's Morgens belde ik nog naar mijn tante om te vragen of ik mocht komen en zij vond het goed.
Na de middag kwam ik dus aan in de kamer van mijn zwaar dementerende nonkel. Hij zat in de zetel en er hingen allemaal draadjes en buisjes aan hem. Tante gaf hem een potje yoghourt. Hij kan geen zinnig woord meer uitbrengen en is voortduren heel onrustig. Hij had zijn sonde uitgetrokken de dag ervoor en daarom hadden ze hem een pamper aangedaan. Ik vergeleek hem met een peuter.
Hij brabbelt zo maar wat.Maar soms komen er verstaanbare woorden uit zijn mond. Daarop reageerde ik dan zoals ik tegen een klein kindje zou praten en dan moest hij onbedaarlijk lachen!
We hebben gezongen, geteld en veel gelachen. Met tante heb ik ook een goed gesprek gehad.
Ik vind het heel boeiend om het brein van een dementerend persoon proberen te begrijpen.
Evenals ik het enorm boeiend vind om het brein van een persoon met a.s.s. proberen te begrijpen.
De persoon van begeleid wonen kwam dinsdagavond even babbelen over Tim.
Zij vertelde mij dat ze HEEL graag bij Tim komt omdat het zo'n crème van ne gast is! :)
Drie keer heeft ze aan mij gevraagd: "Gaat het wel met jou? Hoe doe jij het toch allemaal???"
Ik vertelde haar dat ik mijn energie haal uit de kindjes in het bos en de kleinkindjes van mijn zus.
Deze morgen ging ik vertellen en de kindjes vochten bijna om mij een handje te mogen geven om door het doolhof te gaan. Toen ik hen begeleidde naar de volgende verteller kwamen ze mij één voor één een knuffel geven. (smelt, smelt, smelt)
Na de middag was ik bij Tim in de garage bezig met de deur open. Mijn zus was Lore uit de school gaan halen en ineens hoorde ik roepen: "Hé tante Lea!!!" Ze kwam naar mij gelopen om haar nieuwe schoentjes te tonen.
En dan komt nu het "heerlijkste" moment!
Toen ik maandag in het ziekenhuis was, kreeg ik telefoon van iemand van Woestijnvis. Zij vroeg of ik dinsdag op de middag kon komen filmen voor de Ideale Wereld. Jelle de Beule had naar mij gevraagd!!! Natuurlijk kon ik komen! Ze kwamen mij zelfs afhalen aan het station van Vilvoorde.
Ik wist van toeten noch blazen wat ik moest doen. Daar aangekomen , werd ik dadelijk in de strijd gegooid en iedereen was super vriendelijk! Ook nog een fijne ontmoeting gehad met een medewerkster van de film. Zij werkt daar nu.
Het filmpje was hilarisch. Ik postte het op facebook en de reacties stroomden binnen! Allemaal even positief , nog positiever!
HEERLIJK!
