Blankenberge en Lukrakers

Woensdagmiddag zijn we zoals elk jaar naar Blankenberge vertrokken met bus en trein.
Toen we in Blankenberge aankwamen , zagen we dat het station verdwenen was!
Er stond alleen nog een klein gebouwtje waar je tickets kon kopen en waar de uurroosters van de trein hingen. Ik ging alvast kijken wanneer we een trein terug naar huis hadden op vrijdag.
Achter mij stonden 3 jonge mensen: 2 jongens en een meisje. Zij knikten mij vriendelijk toe en ik knikte even vriendelijk terug. We gingen samen buiten en één van die gasten noemde mij "Lea". Ik zei : "Ja?" maar ze gingen verder. Toen ik terug bij Stan stond om uit te leggen wanneer er treinen waren, kwamen ze terug.
Het meisje vroeg: "Mogen wij met jou op de foto? Wij vinden jou toch ZO goed in de Benidorm Bastards!"
Dat was de eerste herkenning.
's Avonds gingen we eten op een terrasje op de dijk. De dienster kwam de bestelling opnemen en zei: "Ik ken jou van ergens??? Benidorm Bastards!!!"
Die avond gingen we ook iets drinken met de psychologe van Tim. Zij logeert daar ook elk jaar de hele maand juli en we spreken dan gewoonlijk eens af. Het was weer heel gezellig.
Donderdag voormiddag reden we met de tram naar Bredene. Vrienden van mij hebben daar een huisje en dat gingen we eens bekijken. We hebben daar gezellig op het terras gezeten , het huisje bewonderd en er werd WEER een foto genomen , die een uur later al op facebook stond. Hieronder zal ik hem posten.
Donderdagavond gingen we naar de show in 't Witte Paard. Daar zaten we aan lange tafels en naast ons kwam er een koppel uit Ieper zitten. De vrouw zat recht tegenover mij en zei : "Jij bent toch die van Benidorm Bastards hé? Ik heb jou eergisteren nog op T.V. gezien."
Vrijdagmorgen zouden we de trein nemen om 10 u 10 maar eerst gingen we nog even naar de markt om een bloesje te kopen. We stonden te wachten aan het rode voetgangerslicht en het duurde HEEL lang eer het groen werd. Ik zei: "Dat is nu toch niet meer normaal hé! Aan die andere kant is het al 2 maal groen geweest!" Naast ons stonden mensen en de man zei: "Voor een Benidorm Bastard is dat toch geen probleem zeker om door het rode licht te lopen!"
We waren goed op tijd in het stationneke en gingen al in de trein zitten. Voor ons zaten 2 koppels. De vrouw van het ene koppel zei in mijn richting: "Ik zie het toch goed hé?" En onmiddellijk begon ze tegen die andere vrouw een uitleg te doen over onze deelname aan Familieraad.
Zoals ik in mijn vorige blog al schreef: ik ben terug HOT!
Voor zolang het duurt...
Vrijdagavond ben ik naar de Limburg gereden waar mijn zoon op vakantie is met de Lukrakers.
Enkele van de leden hadden een boek van mij gekocht en ze hadden dat graag gesigneerd.
Mijn zoon had ervoor gezorgd dat ik ook kon mee eten met hen als ik op tijd kwam. Tegen betaling uiteraard!
Ter plaatse heb ik nog 2 bestellingen bij gekregen voor een boek.
Ik heb heel lekker gegeten, in aangenaam gezelschap en goed gelachen!
Daar ben ik ook te weten gekomen dat Tim heel erg veranderd is in vergelijking met de eerste jaren dat hij met die groep meeging. In positieve zin natuurlijk!
Het is mij ook opgevallen dat ze één voor één heel erg begaan zijn met mijn zoon en dat ze hem een aangename jongen vinden. Dat doet wreed veel deugd aan mijn moederhart om dat te horen.
Na het eten zijn we nog buiten op het terras gaan zitten om iets te drinken en daar hebben we nog heel veel plezier gemaakt! Pas om 23 u ben ik daar vertrokken!!!
Foto van de maaltijd wordt hieronder gepost.

Deze middag ben ik bij mijn vader gaan vragen hoe hij het had gesteld op zijn vakantie. Hij had het "overleefd", zei hij. Ze waren met de boot gaan varen en hadden met een treintje gereden en als ze gingen wandelen, was hij blijven zitten. Het eten was ook goed , alleen kregen ze elke dag tomatensoep! Wel was hij blij dat hij zijn maten nog eens allemaal gezien had...
Tot zover zijn reisverslag.

Varia

Momenteel kan ik geen andere titel verzinnen voor mijn blog-stukje.
Het is ook allemaal heel gevarieerd wat ik wil schrijven.
Nadat Stan uit het ziekenhuis kwam en "zogezegd" geen zwaar werk mocht doen, heeft hij nog niets anders gedaan dan ZWAAR werk!
Zelf heeft hij al 3 plafonds uitgebroken en verleden dinsdag is zijn jongste zoon komen helpen om het afdak te slopen.
De oudste zou vrijdag komen om het af te werken.
Toen ik hem dinsdag avond belde , vertelde hij dat de dakplaten er al af waren en dat het er stikkend heet was!
Woensdag ben ik naar Baarle gereden en zag inderdaad dat alleen de palen en de balken er nog stonden.
Zijn oudste zoon kwam om 16 u om met hem naar het container park te rijden en ze spraken af om donderdag 's morgens vroeg al te beginnen omdat het VEEL te warm ging worden...
En WARM is het geworden!!! Wat zeg ik? HEET, HEET, HEET!!!
De thermometer die daar onder het afdak hing , wees 48 graden aan!!!
Ze hebben alles afgebroken op donderdag maar dan moesten er vrijdag nog gaten gedicht worden aan de muur. Weer begonnen ze 's morgens vroeg zodat ze na de middag konden stoppen om naar de koers te kijken en te rusten. De thermometer had het ondertussen begeven!!!
Stan is zaterdag niet naar mij gekomen omdat hij nog teveel moest opruimen en naar het containerpark rijden. Ik had afgesproken om zondag dan naar hem te rijden. Hij had ook nog geen tijd gehad om naar de winkel te rijden , te wassen , te strijken door die werkzaamheden. Daarom zei ik dat hij zijn strijk maar moest laten liggen tot zondag. Dan kon ik die doen.
Hij heeft al zoveel voor mij gedaan in mijn respectievelijke appartementen dat ik het niet meer als normaal vind dat ik voor hem ook eens iets doe.
Zaterdag avond belde ik hem en hij zei dat hij juist zijn strijk had gedaan!
Als ik naar hem kom , wil hij dat ik rust heb en niet moet werken...Wat ben ik toch met "mijn gat in de boter gevallen" met zulke schat van ne man!

In mijn appartement is het de voorbije dagen ook een sauna geweest: 29 graden in de living en 25 graden in de slaapkamer. Slapen ging heel moeilijk en afkoelen ging van geen kanten. Vandaag heb ik alle vensters tegen mekaar open gezet en de ventilator laten draaien: 25 graden in de living en 20 graden in de slaapkamer. We gaan de goede kant op en de nachten worden ook koeler. Gelukkig!

Gisteren, zondag, is Tim vertrokken voor zijn jaarlijkse vakantie met de Lukrakers.
Ik zou naar Baarle vertrekken als Tim vertrokken was. Een vriend zou hem komen ophalen om 14 u 30.
Om 15 u was hij er nog niet en na lang aandringen kreeg ik Tim zover dat hij hem belde. Hij was onderweg!
Uiteindelijk zijn ze om 15 u 30 vertrokken.
Mijn vertrek was dus ook een uur verlaat...
Tim is elke keer bij een vertrek heel emotioneel.
Deze middag deed ik een berichtje : "goeiemorgen, heb je een beetje kunnen slapen? je hebt de groeten van Kitty. Hier is het bewolkt maar droog. En daar?"
Ik weet wel dat ik geen 2 vragen tegelijk mag stellen maar tegen beter weten in , deed ik het toch!
Daarom kreeg ik alleen antwoord op de tweede vraag: "hier dreigend , maar niet doorgezet."
Dus nu weet ik NOG niet of hij geslapen heeft of niet???
Na de middag kreeg ik van hem nog een berichtje: "hier is het aan 't regenen. maar we zitten binnen."
Geweldige informatie toch , nietwaar?

Bert heeft grote tegenslag met zijn auto. Niet dat de auto niet in orde is , maar vandalen hebben het op zijn auto gemunt!
Eerst hebben ze zijn voorste nummerplaat gestolen, dan zijn rechter buitenspiegel afgebroken en nu laatst de benzine uit zijn tank gestolen. Gelukkig heeft hij niet veel benzine want hij rijdt op gas. De benzine is alleen maar om te starten.
Maar elke keer moet de jongen kosten doen en naar de garage rijden...
De auto stond zo wat achterin op een kleine parking en nu is hijzelf tot de conclusie gekomen dat hij zijn auto beter vooraan bij de andere auto's zet : meer in 't zicht.
Alles zal veel beter gaan als de garages klaar zijn. Dan staan de auto's veilig binnen.
Maar daarvoor moeten we nog maanden en maanden geduld hebben.

Mijn vader vertrekt morgen op reis met de gepensioneerden. Voor het eerst was hij niet erg enthousiast om te vertrekken. Hij is bang dat hij de anderen niet meer kan volgen. Maar wat wil je : hij is 91 jaar!
Hij begint ook te voelen dat hij niet meer zo goed in zijn tuin kan werken en dat wil al wat zeggen!
Want op zijn groenten is hij altijd heel fier geweest! Hij deelde uit aan iedereen die bij hem kwam!
Ik hoop dat hij het goed stelt op reis want meer en meer begin ik mij toch stilaan zorgen te maken om zijn gezondheid.
We kunnen hem spijtig genoeg niet eeuwig bij ons houden...

Echte en onechte wereld

Vandaag stond er op de website van de gazet van Antwerpen een klank spotje over het interview dat ik verleden week vrijdag had gegeven. Er stonden ook foto's bij.
Dit interview ging over het kempens dialect.
Onbeschrijfelijk veel reacties heb ik gekregen. Iemand had het op facebook gepost en de trein was vertrokken!
Daarbij kwam nog dat wij met enkelen van de Benidorm Bastards deze avond in Familieraad kwamen en dat werd ook vermeld in dat interview.
WEER reacties alom!!!
Allemaal heel plezant ; maar dit noem ik nu de onechte wereld. Jaren hoor je niks meer van de televisie en dan ineens ben je weer HOT!
Terwijl ik de voorbije week toch wel HEEL bezorgd ben geweest over "mijn lief".
Stan was op controle geweest bij de cardioloog en die was niet gerust. Hij moest een onderzoek laten doen voor zijn aders. Vroeger heeft hij ook al overbruggingen gehad.
Maandag moest hij 's morgens heel vroeg in het ziekenhuis zijn en ik had gevraagd om een sms te sturen op welke kamer hij lag zodat ik niet teveel moest zoeken als ik hem in de namiddag kwam bezoeken.
In de vroege voormiddag kreeg ik dus een sms. Toen ik hem ging bezoeken , was hij niet op zijn kamer en zijn kamergenoot zei dat hij al van voor de middag weg was en dat ze hem spoedig zouden terug brengen.
Even nadien reden ze zijn bed de kamer binnen. De ingreep had HEEL lang geduurd en hij was helemaal overstuur! Ze hadden een stent gestoken en hij moet later nog eens terug binnen komen om een verkalkte ader te doorboren.
Dinsdag na de middag mocht hij naar huis en daar staat hem ook nog een groot probleem te wachten!
Men gaat zijn huis renoveren en op 18 augustus gaan ze beginnen. Hij mag van de dokter GEEN zwaar werk doen maar er moet wel afgebroken worden: 5 plafonds, gordijnkasten, rolluiken en afdak.
Gelukkig heeft hij twee bereidwillige zonen die komen helpen.
Maar dat is buiten mijne Stan gerekend: hij heeft op zijn ééntje al een plafond afgebroken en ging aan het tweede beginnen.
Ik heb hem zo op het hart gedrukt dat hij zich niet mag forceren en dat hij naar zijn lichaam moet luisteren maar dan zegt hij dat hij zulke dingen graag doet en dat het voor hem ontspanning is...:(
En dit is dan de échte wereld.
Ook vernam ik vandaag dat een vriendin van mij haar droom heeft moeten opgeven omdat ze ook in die onechte wereld vertoefde en daar heel erg bedrogen werd.
Dan denk ik dikwijls : "gelukkig heb ik 2 zonen met a.s.s. , die zijn zo EERLIJK en zo PUUR!"
Mijne jongste stuurde me gisteren nog een mail waarmee ik ZO moest lachen en dan ga ik achteraf met een gerust gemoed slapen.
Meer moet dat niet zijn en morgen zal ik dan de gazet van Antwerpen maar eens gaan halen zeker?