Hij vroeg me of ik zin had om mee te spelen in een sketch van "En toen kwam ons ma binnen".
En of ik zin had!!!
Het is al ZO lang geleden dat ik nog een aanbieding kreeg om in iets komisch mee te doen op T.V.!
Vrijdag laatstleden was het dus zover. Ik moest om 14u15 in Beveren in een hotel zijn. De opnames gingen door in een hotelkamer en het ging over een kapotte douche : hilarisch!!!
Om zeker op tijd te zijn, vertrok ik om 12u15. In Olen reed ik de autostrade op en na 1 km zat ik al vast.
Mijn gps raadde mij aan om de snelweg te verlaten in Grobbendonk.
Daar was het nog erger! Alle kleine wegen zaten natuurlijk ook vol. Aan elk rood licht een file om U tegen te zeggen!
Metertje na metertje was ik opgeschoven tot ik rond 13u30 in Wijnegem was aangekomen. Mijn gps gaf aan dat ik nog ongeveer 20 km moest afleggen. Ik heb dan maar gebeld naar de productie (voice mail) om te zeggen dat ik het niet zou halen...
Na nogmaals verder gekropen te hebben, kwam ik uiteindelijk op de ring in Antwerpen terecht alwaar ik de afrit Sint Niklaas moest nemen. Daar kreeg ik telefoon van de productie om te vragen waar ik was?
Het was ondertussen al 14u30!
Toen ik de snelweg had verlaten, dacht ik : "Ha, nu zal het wel vooruitgaan!" Mis poes!!!
Weer voetje voor voetje tot aan de laatste kilometers. Om 15u15 kwam ik aan het hotel waar de productie weer belde om te vragen waar ik was? Wat was ik opgelucht dat ik kon zeggen: "Ik ben er! Moet ik door de glazen deur binnen gaan?"
Gelukkig had ik boterhammen meegenomen die ik in de auto verorberde want anders had ik het niet gehaald, denk ik. Drie uren aan een stuk in de auto zitten : stoppen , vertrekken , weer stoppen , weer vertrekken enz...........
Daar aangekomen , moest ik dadelijk in de schmink stoel en werd ik in een record tempo opgemaakt: ze stonden immers een uur achter!
Dat uur hebben we uiteindelijk ingehaald en we hadden maar een kwartiertje over gedraaid. (ik kende mijn tekst hé :)
Bij het naar huis rijden, dacht ik : "Ik neem een andere route". Ik volgde de richting Temse maar kwam uiteindelijk toch weer op de Antwerpse ring terecht. WEER FILE! De thuisreis had toch ook 2 uren in beslag genomen. Dus : vrijdag heb ik 5 uren in mijn auto doorgebracht. En niet in de comfortabelste omstandigheden wat mijn benen betrof (als je begrijpt wat ik bedoel) .
Vrijdagnacht heb ik wel goed geslapen en mijn benen laten rusten. :)
En nu volgen de leuke dingen.
Zaterdagavond gingen Stan en ik naar een toneelopvoering kijken in Oevel. We hebben ons daar reuze geamuseerd: het is daar een hechte groep en iedereen is er vriendelijk. Ik kreeg zelfs een mooie ruiker bloemen voor mijne Pasen omdat ik er verleden week was gaan helpen.
Het stuk dat opgevoerd werd , was er één van de hand van Hilda Vleugels.
En laat dat nu de persoon zijn waar we gisteren naartoe zijn geweest voor haar 70ste verjaardag.
Hilda was zo ongeveer mijn vaste partner bij de Benidorm Bastards (de 2 nonnen!).
De twee dochters van Hilda hadden een groots evenement in mekaar gestoken voor de verjaardag van hun moeder. Het zou een 70 uren durende receptie worden. Zaterdag begonnen en eindigt vandaag (tweede paasdag) om 17u.
De Benidorm Bastards werden uitgenodigd , samen met hun partners. We moesten wel zeggen wanneer we ongeveer kwamen zodat ze genoeg hapjes en drank konden voorzien. Ik had iedereen opgetrommeld en we gingen gisteren (op paasdag) om 14u komen. Ze zouden de muziek van ons programma spelen als we binnen kwamen...
HET WAS GEWELDIG!
De dochters hadden samen met hun mannen een film gemaakt over het leven van Hilda. Er was karaoke. Hilda moest ook even "madame Blanche" spelen en ze heeft mijn schitterende toekomst voorspeld!!!
Er werd ook een kwis gedaan : "Vroeger of later" en de tijdlijn werd aangevuld.
Als ik zulke dingen zie, ben ik stiekem jaloers op moeders die dochters hebben................
Maar als ik dan opsta zoals deze morgen en ik zie de bloemenpracht in mijn appartement , dan ben ik ook immens gelukkig.
Geluk ligt in de kleine dingen van elke dag, zei mijn moeder altijd en gelijk had ze!
