stressen en ontstressen

Wat een weekje weeral!
Maandagmorgen om 10 u kwam er een studente met haar eindwerk "Autisme en sport" om het op punt te stellen en erover te praten. Ze ging hier weg om 12 u.
Na de middag strijken tegen de sterren op. Gelukkig was het zalig weer ; heb ik heel mijne was droog gekregen en de strijk was gedaan om 17 u 30!
Dan vlug wat gehaktballen gebakken en kriekenconfituur gemaakt, gegeten en vertrokken naar Herentals om te gaan repeteren voor de "Drei Musketrezen". Gelukkig kon ik mijn tekst nog maar de regisseur heeft er een handje van weg om er elke keer nog een kladje bij te doen! Maar zoals ik in mijn vorig blog-stukje vermeldde: ik kan het nog!
Dinsdagmorgen om 10 u kwam de persoon van begeleid wonen om te babbelen over de toekomst van Tim.
Zij heeft hier ook gezeten tot 12 u. Wij hebben heel wat besproken en afgewogen: helemaal niet zo simpel...
Na de middag zoals gewoonlijk gaan poetsen in Diest bij Bert. Dat was deze keer ook een hele klus.
De ruitenwasser was geweest om de verschrikkelijk vuile ruiten te wassen : na de kalkaanslag van de werken die daar bezig zijn. Maar de vliegenramen waren nog heel vies! Mijn eerste werk was dus: vliegenramen soppen en afwassen.
Na mijn thuiskomst vlug wat spek met eieren gebakken en naar Oevel vertrokken voor een voorstelling van "Als dat maar goed komt". Veel eten moest ik nooit doen voor ik ging optreden in Oevel want na elke voorstelling werden wij getrakteerd op frietjes met stoofvlees.
Woensdagmorgen ben ik om 9 u naar de school van Tongerlo gereden want daar ging een pedagogische studiedag over autisme door. Er werd niets gezegd wat ik nog niet wist maar het was allemaal heel technisch.
De tips uit het leven gegrepen, gaf ikzelf even mee.
Na de middag moest ik om 15 u in Lier zijn om te gaan vertellen op een verjaardagsfeestje van een lief meisje dat 5 jaar werd.
En toen begon ik te stressen!!! Mijn gps stuurde mij 3 keer rond de markt van Lier eer hij de ondergrondse parking vond! Toen ik eindelijk in de parking aankwam, nam ik het eerst vrije plaatsje dat ik tegen kwam.
Het was er super smal en ik heb met de rechterkant van mijn auto tegen de muur geschuurd. Dat was schrikken hoor! Bij het uitstappen, moest ik mij ook heel smal maken en ben ik gaan kijken: veel witte strepen op mijn blauwe auto!
Het verjaardagsfeestje is uiteindelijk toch nog meegevallen en om 16 u ben ik daar vertrokken.
Thuis gekomen, heb ik mijn auto gewassen en heb de strepen zelf wat bijgeverfd. De afdekking van de pinker en kleine lichten was wel stuk! De verf was ook niet helemaal dezelfde kleur maar het valt toch niet zo erg op...
s' Avonds had ik weer een voorstelling in Oevel en als ik op het podium sta, verdwijnen alle zorgen als sneeuw voor de zon.
Donderdagmorgen ging ik even "op vakantie" richting Baarle-Hertog. 's Middags de kleindochter ophalen van de school dat is puur genieten! Ze kan niet vlug genoeg haar eten verorberen om te gaan "werken" zoals ze het noemt. Dan zitten we samen aan de living tafel te schrijven, te tellen, te kleuren enz.
's Avonds ben ik naar huis gereden want de vrijdagmorgen komt de poetsvrouw bij Tim en daar doe ik ook altijd graag een babbeltje mee.
Vrijdagavond de voorlaatste voorstelling in Oevel: we speelden de pannen van het dak!
Zaterdagmorgen moest ik om 10 u in Herentals zijn voor een "dagrepetitie" tot 16 u voor de Musketrezen.
s' Avonds speelden we de laatste voorstelling in Oevel en Stan ging nog eens mee kijken. Het stuk was wel wat veranderd zei hij! Hij heeft nogal wat moeten horen: "Is Lea thuis ook zo? Amaai , ik heb medelijden met jou!"
Vandaag zijn we naar Antwerpen geweest met de trein: Irene van de Benidorm Bastards was 85 jaar geworden en ze had ons uitgenodigd in het reuzenhuis in Borgerhout.
We hebben daar een optreden bijgewoond van operazangers en zangeressen en zijn daarna terug naar huis gekomen want Tim moest met ons mee gaan eten omdat zijn vader niet thuis was ...
Veel collega bastards waren er trouwens ook niet...
Eind mei komen we samen in Gent bij Johan : daar kijk ik echt naar uit!

Mooi, 't leven is mooi.

Lang geleden dat ik nog iets gepost heb maar ik heb het ook zo ontzettend druk gehad!
Mijn nieuwe appartementje is ondertussen helemaal naar mijn zin ingericht en ik voel me in mijn nopjes!
De gordijnen maken het super gezellig en sinds zondag heb ik ook mijn tuinmeubeltjes op het terras staan.
Na een intense repetitie periode zijn we verleden vrijdag in Oevel in premiere gegaan met de komedie "Als dat maar goed komt".
Woensdag hadden we generale repetitie en die was goed. In de theaterwereld doet het gezegde de ronde: "Een goede generale is een slechte premiere en een slechte generale is een goede premiere!".
En het gezegde klopte! Onze premiere hing met haken en ogen aan mekaar. Het publiek merkte niets maar wij gingen een beetje dood achter de coulissen! Ik mocht bijna niet meer opkomen!!!
Dan was er ook een telefoongerinkel dat maar niet kwam en dat had het publiek WEL gemerkt.
Onze tweede voorstelling zaterdag was natuurlijk veel beter en maar goed ook want toen is Stan komen kijken!
Mijn rol is die van een bemoeizieke buurvrouw die overal haar neus tussen steekt...
De reacties van het publiek achteraf zijn altijd al lovend geweest.
Tegelijkertijd ben ik ook bezig met repetities in Herentals voor het stuk : "De 3 Musketrezen".
Dit stuk gaat in premiere op 17 mei.
Daarin speel ik de rol van een meid van één van de musketrezen. OOK weer iemand met een hele grote mond die overal haar zegje moet hebben.
Heel plezant rolleke!
En wat het belangrijkste is!!! Ik heb het gevoel : IK KAN HET NOG!!!
Lang heb ik gedacht dat mijn geheugen achteruit ging maar ik heb nu ondervonden dat dit écht niet zo is!
Mijn rol in Oevel had ik redelijk snel onder de knie en terwijl was ik al in Herentals bezig . In het begin durfde ik daar mijn tekst niet leren omdat ik dacht dat ik alles dooreen ging slaan.
Nu de premiere in Oevel achter de rug is, ging ik maandag naar de repetitie in Herentals, ik las mijn teksten een paar keer en ze rolden er zo uit!
Onlangs heb ik ook meegedaan aan een kookprogramma op RTV: "A la carte". Gelukkig moest ik niet zelf koken want na mijn avontuur bij Masterchef zag ik dat helemaal niet zitten.
Ik moest 3 favoriete gerechten doorgeven en een kok koos dan één gerecht eruit om klaar te maken.
Ik mocht dan gaan proeven en mijn gedacht erover geven. Het was SUPER lekker.
Bij mij thuis kwamen ze het voorstukje opnemen: zo komt mijn nieuwe appartement ook weer op T.V.!
Een paar weken geleden belde iemand mij op om mee te doen in een video clipje : ze hadden iemand nodig die een meisje van K3 kon spelen anno 2040.
Natuurlijk zag ik dat wel zitten! Ik kreeg de rol van Kristel: een zwarte pruik op, roze panty's met gele bloemen aan en een blits roos kleedje.
Reuze plezant was dat!!!
Tot zover mijn theaterperikelen.
In mijn privé leven gaat het ook zeer goed.
Stan is succesvol geopereerd en was na een week al terug volop aan het werk. Hij heeft in mijn appartement al aan 't schilderen geweest, het terras afgeschuurd en geverfd en de tuintafel in mekaar gezet.
Zondag toen het zonnetje heerlijk scheen, zaten wij "als God in Frankrijk" aan de tuintafel een kopje koffie te drinken met een lekker taartje erbij.
Met de zonen is ook alles in orde.
Met de psychologe ben ik een paar weken geleden nog eens naar het werk van Tim gereden om te gaan praten met zijn baas en we zijn toch wat wijzer geworden. Enkele positieve dingen zijn toen aan het licht gekomen.
Op het poetsen van de ramen na, is bij Bert ook alles in orde.
Men is daar met grote werken bezig en ze hebben de ramen en ruiten HEEL vuil gemaakt met die grote machines. Nu is het wachten op de expertise van de verzekering eer men die ruiten mag poetsen en dat neemt allemaal VEEL tijd in beslag!
Maar uiteindelijk zal dat ook wel allemaal in orde komen zeker?
En dan nog wat nieuws over mijn boek.
Nog geregeld krijg ik mooie mailtjes om mij proficiat te wensen en warme woorden.
Wat kan het leven toch mooi zijn, nietwaar.